سرک کشیدن در زندگی قشر مرفه جامعه و آدم‌های مایه‌دار لذت خاص خودش را دارد. بااینکه از آن‌ها خوشمان نمی‌آید اما از سرک کشیدن در اینستاگرام آن‌ها و اینکه کجا می‌روند، چه می‌کنند و چه می‌خرند خوشمان می‌آید. شاید پشت این کنجکاوی‌های اینستاگرامی تمایل به یافتن پاسخ سوال عمیق‌تری نهفته است. آیا افراد مایه‌دار و ثروتمند از ما خوشحال‌تر و خوشبخت‌تر هستند؟
طبق داده‌های آماری بله! نتیجه آخرین تحقیقات رابطه معنادار و مثبتی بین ثروت و داشتن احساس رضایت از زندگی نشان می‌دهد. بله؛ قبول دارم که این موضوع بدیهی به نظر می‌رسد و افشاگری شاخی نیست اما نکته جالب اینجاست که نتایج تحقیقات مشابهی نشان می‌دهد که خوشبختی و حس خوشحالی که افراد ثروتمند تجربه می‌کنند کمتر از مال‌ومنال و دارایی‌هایشان نشات می‌گیرد و بیشتر مربوط به سبک زندگی و نحوه گذران امور زندگی‌شان می‌شود.
طبق تحقیقی که در ژورنال «علوم روانشناسی و هویت اجتماعی» «Social Psychological and Personality Science» منتشر شد، محققین به مطالعه بیش از ۸۰۰ میلیاردر در هلند در کنار یک جامعه آماری تصادفی از ۱۲۰۰ نفر از مردم هلند پرداختند. در این تحقیق پژوهشگران به بررسی نحوه رسیدگی به امور شغلی و روزمره این دو گروه پرداختند. تمام مسائل روزمره از پخت‌وپز، تغذیه، رفت‌وآمد، میزان ساعات کاری، استراحت، امور داوطلبانه و تفریحات و سرگرمی و امور شغلی در کنار حس رضایت کلی آن‌ها از زندگی مورد بررسی قرار گرفت.
در کمال تعجب نتیجه این تحقیقات نشان داد که تفاوت فاحشی بین زمانی که دو گروه به امور روزانه می‌پردازند وجود ندارد. هر دو گروه مردم عادی و افراد ثروتمند زمان یکسانی را به پخت‌وپز و خرید می‌پردازند. گروه میلیاردر زمان کمتری را به رسیدگی به امور فرزندان می‌پردازد اما زمان بیشتری را به رسیدگی به امور منزل اختصاص می‌دهند.
تفاوت‌های کلیدی اما در نوع فعالیت‌های تفریحی و سرگرمی بود که دو گروه به آن می‌پرداختند. درحالی‌که گروه میلیاردر و گروه مردم عادی تقریبا مدت زمان یکسانی را به تفریح و سرگرمی می‌پرداختند اما احتمال اینکه گروه ثروتمند به فعالیت‌های تفریحی هدفمند (عبادت و نیایش، دورهمی، تقویت روابط اجتماعی و وقت گذراندن با دوست و آشنا، ورزش، رسیدگی به علاقه‌مندی‌ها و انجام امور جدید و داوطلبانه) بپردازند بیشتر از مردم عادی بود که بیشتر زمان تفریح خود را به فعالیت‌های تفریحی گذرا و بی‌ثمر (تماشای تلویزیون، چرت زدن و اتلاف وقت) می‌گذراندند.
نحوه رسیدگی به فعالیت شغلی نیز در بین این دو گروه با هم متفاوت بود. گرچه افراد مایه‌دار و میلیاردر تقریبا به همان اندازه افراد عادی کار می‌کنند و ساعات کاری یکسانی دارند اما از استقلال و آزادی عمل بیشتر در کار خود لذت می‌برند.
خب حالا نتیجه این تحقیقات برای کسانی که ثروتمند نیستند و به‌احتمال‌زیاد ثروتمند هم نخواهند شد چیست؟ بیشتر از چیزی که فکرش را بکنید! از این تحقیقات می‌توان نتیجه گرفت که در صورت برداشتن محدودیت‌های مالی، افراد به سمت فعالیت‌های تفریحی هدفمند و ثمربخش و فعالیت‌های شغلی و حرفه‌ای که به آن علاقه دارند حرکت خواهند کرد. بله؛ بدون تردید پول، رسیدن به هر دو این اهداف را تسریع و آسان‌تر می‌کند، اما مسئله اینجاست که همگی ما و از هر قشر درآمدی می‌توانیم به اشکال مختلف سعی کنیم این سبک زندگی را پیش بگیریم.
می‌توانیم همین امروز شروع به یادگیری یک مهارت جدید کنیم، یا با سر کشیدن به یتیم‌خانه‌ها و خانه سالمندان به افراد نیازمند کمک کنیم، می‌توانیم در مهدکودک‌های خانواده‌های ضعیف فعالیت کنیم، از مدیر شرکت خود بخواهیم که به ما اجازه دهد تا به برخی مشکلات شرکت رسیدگی کنیم و محیط کاری خود را ارتقاء ببخشیم. این فعالیت‌ها الزاما هم نباید لاکچری و مخصوص افراد مایه‌دار باشد، پس چرا از همین حالا شروع به پرداختن و لذت بردن از آن‌ها نکنیم؟
بنابراین می‌بینیم که مردم پولدار و به‌اصطلاح «مایه‌دار» و «خرپول» دنبال تن‌پروری و در رفتن از زیر کار و تلاش نیستند، بلکه همیشه به دنبال راه‌هایی هستند تا وقت خود را هدفمندتر بگذرانند و به انجام امور با اهمیت بپردازند؛ هم در کار و هم در تفریح. تنها تفاوتش این است که آن‌ها این امور را در خانه و ماشین‌های قشنگ‌تری انجام می‌دهند!
منبع این تحقیقات و مطالب بیشتر در زمینه سبک زندگی و عمران شهری را در املاکت بخوانید.
