نمیدونم چرا این جا رو بعد یه مدتی ول کردم. من حقیقتا عاشق نوشتنم. نه در حد حرفه ای البته. من عاشق نوشتن از چیزای کوچیک و حتی بی اهمیتم. کی میخواد بهم ایراد بگیره؟ حالا دم عیدی نمیخوام یهو فاز تهاجمی بگیرم و به کسی حمله ور شم.
بگذریم. من تصمیم دارم از سال جدید هر جمعه بیام اینجا و بنویسم. از هر چیزی که به نظرم جالب میاد و خودم دوست دارم. حالا چرا هر جمعه؟ نمیدونم والا. همینطوری انتخابش کردم. حالا اگه میگفتم هر دوشنبه، سوال پیش میومد که چرا هر دوشنبه!
قول نمیدم که این تصمیمم رو حتما انجام بدم. چند هفته ی اول رو صرفا امتحانی میام مینویسم تا ببینم میتونم به این فضا و آدمایی که هستن عادت کنم یا نه.
قطعا مثل نوشته های قبلیم نخواهم نوشت. اونا یکم حالت رسمی طور داشتن و من میخوام این دفعه یکم راحت تر باشم.
برام نه بازدید مهمه، نه کامنت و نه لایک. البته اگه کسی نظرش رو بگه و لایک کنه من قطعا خوشحال میشم ولی این به این معنی نیست که جامه بدرم و از خوشحالی شب خوابم نبره! صرفا خوشحال میشم. همین. من واقعا اهل جلب توجه و تو مرکز توجه بودن نیستم. البته نه اینکه کلا نباشم. دیفالتم رو اینه ولی بعضی وقتا هم دوست دارم بهم توجه بشه. میگیرین منظورم رو؟
کلا یکم پیچیدگی زیاد دارم. این یکی از مسائل مهمیه که باید سعی کنم توش بهتر بشم.
خب من دیگه زیاد حرف نمیزنم. در لحظات پایانی سال هم اومدم به اینجا پناه بردم که از اون جو (وای فلان چیز کثیف مونده، وای این هنوز تمیز نشده، وای خسته شدم، وای وای وای) دور بمونم.
من همین جمعه میام اینجا و فعالیتم رو شروع میکنم. بازم میگم. انتظار یه نوشته ی پر محتوا و خیلی عالی رو نداشته باشین. انتظار یه نویسنده ی خفن کار درست نداشته باشین. کلا انتظار نداشته باشین! این کلیدی هست برای اینکه بعدا تو ذوقتون نخوره و در کل آرامشتون هم بیشتر شه. اینجا جایی هست که من از معمولی ترین چیز ها مینویسم و تصمیمش به خودتون هست که اینارو بخونین یا نه. اجباری در کار نخواهد بود.
روز خوش! پیشاپیش عیدتون هم مبارک.
