بسم الله الرحمن الرحیم
حجة‌الاسلام والمسلمین جناب آقای طباطبایی،
مسئول محترم نهاد نمایندگی رهبری؛
پس از گذشت یک سال از انهدام هواپیمای اوکراینی توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، رویکرد مسئولان کشور، اندک تفاوتی با رویکرد روزهای ابتدایی آنان پس از انهدام نداشته‌‌است. هم‌چنان فضای خفقان در بیان قصورات و حتیٰ انتقادات نسبت‌به سکوت مسئولان کشور باقی است و حتیٰ روزبه‌روز تشدید می‌شود. آیا یک سال صبر و فرصت برای رسیدگی به این جنایت کافی نبود؟ آیا انتظار دارید که مردم در برابر برخی مسئولانِ بریده‌گوش و زبان‌بلند، سر تا پا گوش بنشینند و شرح توهم مردم‌دوستی بشنوند و سکوت کنند؟
در تمام این سال‌ها رویکرد نهادهای امنیتی داخلی در برخورد با اعتراضات و انتقادات مردم به‌گونه‌ای بوده‌است که همواره آب در آسیاب رسانه‌های خارجی ریخته و خوراک روزمره‌شان را فراهم کرده‌اند؛ درصورتی‌که این بی‌تدبیری هیچ‌گاه مورد هجمه و حملهٔ مسئولان کشور نبوده‌‌است؛ البته موضع ما در برابر رسانه‌های داخلی و خارجی همیشه مشخص است؛ هرکجا هرکدام صادق و شفاف باشند، خبرشان مورد حمایت و هرکجا رو به دروغ و لجن‌پراکنی بیاورند محکوم هستند، اما امروز بیانیهٔ انجمن از جانب حضرت‌عالی نقل محافل رسانه‌های خارجی تلقی می‌گردد. باید بدانید که سکوت در برابر جنایات داخلی به‌‌سبب سوءاستفادهٔ رسانه‌های خارجی، کلیدواژه‌ای تکراری است که منجر به خفه‌کردن صدای اعتراضات و انتقادات می‌شود. پس به‌جای بستن دهان منتقدان، انگشتان مستبدان و خاطیان را بشکنید تا به فرمودهٔ خودتان رسانه‌های خارجی، دیگر نقلی برای خوراک نداشته‌باشند.
ما به‌عنوان یکی از حامیان آزادی بیان و گفت‌وگو امروز به بستن راه گفت‌وگو متهم می‌شویم، درصورتی‌که در سال گذشته بارها آزادی بیان‌مان از جانب نهاد رهبری دانشگاه و فشارهای نهادهای خارج دانشگاه نشانه رفته‌است. این‌که نهاد امنیتی در مورد تمامی اقدامات ریز یا درشت، با تماس، دست به تهدید می‌زند و این‌که شخص حضرت‌عالی، رو به برخورد با آزادی مطبوعات می‌آورید، راه را برای گفت‌وگو، پیش از این مسدود ساخته‌است.
باید توجه داشته‌باشید که انجمن اسلامی دانشجویان در چارچوبی قانونی فعالیت می‌کند و همواره اعتراضات خود را به‌صراحت مطرح کرده و خواهدکرد. پس هیچ‌گاه با هدف انتفاع رسانه‌های داخلی و خارجی و جریانات مختلف اقدامی نداشته‌‌است؛ اما این را صریح و روشن اعلام می‌داریم که با توجه به رویکرد سال‌های اخیر حاکمیت در بی‌توجهی به صدای اعتراضات و برخوردهای امنیتی با مردم و دانشجویان، دیگر از اصلاح روند فعلی ناامید هستیم و به‌همین علت از رفتارهای مسئولان کشور بیزاریم.
صدای آه و نفرت برآمده از دل مردم دیگر بذر نیست، درخت تنومندی شده که بارها در آبان و دی، صدای تکان‌خوردن شاخه‌ها و برگ‌هایش بلند شد اما افسوس که شما گوش‌های‌تان را گرفتید و نشنیدید.
سال‌ها و ماه‌ها از ناپدیدشدن سعید زینالی و کشته‌شدن ندا آقاسلطان، محسن محمدپور و محسن روح‌الأمینی می‌گذرد و امروز از ما سؤال می‌شود کدام جنایت؟! خودداری حاکمیت از پاسخ‌گویی به مردم در برابر این کشتارها اگر جنایت نیست، پس چیست؟
تا زمانی که ظلم باقی است، بنا به فرمایش امیر مؤمنان: «کونوا للظّالم خصماً و للمظلوم عوناً»، کم‌ترین وظیفهٔ ما در برابر این جنایات بی‌پاسخ، همراهی با مردم مظلوم است؛ و معتقدیم کسانی که در برابر عدم محاکمهٔ مرتکبان این جنایات، سکوت کرده‌اند، شریک این جنایات هستند.
پس با کمال احترام به‌جای آن‌که انگشت‌تان را به‌سمت مردم بگیرید و ما را سیاه‌اندیش بنامید، خاطیان و مقصران این سیاه‌اندیشی را محاکمه کنید.
والسلام علیکم
