به عنوان یک انسان به من حق دهید که با پیشرفت تکنولوژی نگران آینده خودم باشم. اگر خودم را جای یک کارفرما بذارم و بخواهم بین یک انسان که یک سر دارد و هزار سودا و یک ربات که درصد احتمال خطایش کمتر از یک درصد است، یکی را انتخاب کنم حتماً ربات را انتخاب میکنم. همچنین تا جایی که میدانم تنها کسی نیستم که این نگرانی را دارد.
امروز فقط کافیست یک سری به جناب گوگل بزنید و یکی از اولین نتایج سرچتون سایتی خواهد بود که به شما میگوید چند درصد احتمال دارد ربات ها شغل شما را ازتان بگیرند!
اما از شوخی و نگرانی هایی که همه از غرایض ما نشأت میگیرند بگذریم، با کمی تحقیق به راحتی متوجه میشویم که (مثل همیشه) شرایط به اون بدی که فکرش را میکنیم نیست.
با توجه به تحقیق سایت گارتنر تا سال 2020 فقط 1.8 میلیون شغل به خاطر پیشرفت تکنولوژی از بین خواهد رفت اما در ازای آن 2.3 میلیون شغل به وجود خواهد آمد. حرف به دور از ذهنی هم نیست؛ به تمام شغل های مربوط به تکنولوژی و اینترنت فکر کنید که زمان مادربزرگ های ما افسانه ای بیش نبودند. با توجه به نظرسنجی سایت گالپ 58% مردم جهان فکر میکنند پیشرفت علم و تکنولوژی نه تنها شغل های ما را کم نمی کنند بلکه زیاد هم میکند.
البته تعداد کمی از کشورها (بیشتر کشورهای در حال پیشرفت) هم هستند که خیلی اینطور فکر نمیکنند. ابتدا حدس زدم شاید مسئله به نبود آموزش کافی برگردد ولی در صدر این لیست کشور فرانسه بود که 55% مردمش میگویند پیشرفت علم و تکنولوژی شغل هایشان را در خطر میندازد.
برایم بسیار عجیب بود که مردم فرهیخته فرانسوی همچین فکری میکنند( منظورم را اشتباه متوجه نشوید، نمی گویم آنها باسواد ترین مردم دنیا هستند ولی حداقل انتظار من از آن ها بیشتر بود). شاید دلایل دیگری هم داشته باشد که اگر فهمیدم خوشحال میشم باشما به اشتراک بذارم.
تکنولوژی هرچی که هست ساخته ی دست بشر است، پس در وهله ی اول باید این را در نظر داشته باشیم که تکنولوژی تا ابد به کنترل و بررسی ما نیاز دارد و کم و بیش باید در کنار هم کار کنیم. در وهله ی دوم این نظریه که روزی ربات ها به طور کامل جای انسان را میگیرند کمی خنده دار است.
اگر فکر میکنید ربات ها میتوانند جایگزین تفکر خلاقانه،مدیریت بحران و کار تیمی که کم و بیش به طور غریضی در انسان بود را بگیرند، شاید باید دوباره به این موضوع فکر کنید.
علاوه بر آن وقتی که ربات ها قادر به انجام کارهای سخت باشند، آنجاست که غریضه راحت طلبی انسان(غریضه مورد علاقه من) به کار می افتد و دیگر حاضر نیست زیر بار چرخه کار سخت و حقوق کم برود. برای مثال، دیگر چه کسی حاضر است در قعر معدن ها با آن شرایط سخت و مهیب و با حقوقی ناجوانمردانه کم کار کند وقتی که یک ربات به راحتی میتواند آن را انجام دهد؟
من هم مثل همیشه فکر میکنم قبل از مقصر دانستن کسی یا چیزی باید اول به خودمان نگاه کنیم. ما و تمام کسانی که میخواهیم وارد بازار کار شویم یا میخواهیم در آن بمانیم، باید قبل از هرچیزی به این فکر کنیم که روزی که کارفرمایمان به سرش زد مارا با یک ماشین تعویض کند با از دست دادن ما واقعا چه چیزی برای از دست دادن دارد؟
شاید این یکی از فواید روی کار آمدن ربات ها باشد. این که همه ی ما نه تنها باید به فکر یادگرفتن تکنیک های کاری باشیم، بلکه باید آن ها را به نحو احسن به ذهن بسپاریم و دائم در حال آپدیت کردن خودمان باشیم( چیزی شبیه به ربات ها). کارهایی که در این راه به ما کمک خواهند کرد: خواندن کتاب های تخصصی، شرکت در کنفرانس ها،گوش دادن به پادکست ها، کلاس های آنلاین و صد البته تحصیل.
اما در این بین برای کسانی که علاقه ای کار های تکنیکی ندارند شاید بهترین راه حل این باشد که توانایی ها و استعداد های انسانی خود را ارتقاع دهند. شکی نیست که ربات ها به این زودی ها نمی توانند جای ذهن خلاق انسان را بگیرند.
https://news.gallup.com/opinion/gallup/259610/own-jobs-future.aspx
