راهکارهای تشخیص دوستی سالم
به پیرامون خود نگاهی بیندازید و ببینید دایره افرادی که با آن ها معاشرت می کنید تا چه حدی گسترده است؟ آیا شما جز آن دسته از افرادی هستید که آخر هفته ها همیشه در جمع های دوستانه حضور پیدا می کنید و برای انتخاب دوستانتان معیار خاصی را در نظر نمیگیرید؟ یا اینکه شما فردی هستید که دوستان بسیار محدودی دارد و امکان دارد گاهی مهم ترین اوقات خود را تنها با یک یا دو نفر بگذرانید؟ همچنین باید ویژگی های خاصی را در یک فرد مشاهده کنید تا بتوانید او را به عنوان دوست خود معرفی نمایید؟ تفاوتی ندارد که جز کدام دسته هستید، آیا برای هرکدام از روابط خود تعریف و چارچوبی دارید؟ تصور می کنید دارای روابط سالم و مفیدی هستید یا صرفا برای گذراندن زمانتان وارد این روابط شده اید؟ داشتن روابطی سالم و هدفمند به شما کمک می کند تا بتوانید نظم از دست رفته در زندگیتان را بازیابی کنید. ما چند راهکار را به شما معرفی می کنیم تا با دانستن آن ها بتوانید میزان سلامت روابطتان را تشخیص دهید!
1. تعادل در دوستی
- از خودتان بپرسید آیا همان اندازه که شما در رابطه وقت می گذارید و به قولی سرمایه گذاری کرده اید، دوستتان نیز چنین کاری انجام می دهد؟ و یا برعکس! آیا فکر می کنید فردی خنثی در رابطه هستید و دوست شما، وقت و انرژی بیشتری در رابطه می گذارد؟ در هر دوصورت رابطه شما دچار مشکل است و باید هردو طرف در یک رابطه، به یک اندازه سرمایه گذاری نمایند تا تعادل برقرار شود و در غیر اینصورت به زودی آن رابطه از بین خواهد رفت. بهتر است اگر دوبار دوستتان با شما تماس گرفت و جویای احوال شما شد، به خاطر داشته باشید که با او تماس بگیرید و یا به دیدارش بروید تا به او نشان دهید که برای شما فردی ارزشمند است.
- به مکالمه هایی که با دوستانتان دارید توجه نمایید. اگر شما شنونده خوبی هستید و دوستتان از همه اتفاقات و مشکلاتی که برایش پیش آمده صحبت می کند و او را راهنمایی می کنید، اما زمانی که نوبت شما می رسد و دوست دارید درمورد مسئله ای مشورت بگیرید، بی حوصله و عجولانه با شما برخورد می کند، باید در این رابطه تجدید نظر کنید و معیارهای یک رابطه درست را به دوستتان یادآور شوید. یک مکالمه دوستانه در اکثر مواقع باید برای دوطرف آرامشبخش و مفید باشد. اما گاهی نیز ممکن است پیش آید که گاهی حال دوستتان برای شنیدن حرف های شما مساعد نباشد که در چنین مواقعی نیازمند موکول کردن صحبت هایتان به زمان دیگری است.
- در یک دوستی سالم، نیاز نیست که حتما شما با دوستتان علایق، سرگرمی ها و خصوصیات مشترکی داشته باشید و یا اینکه در طول دوستی، به علایق او علاقمند شوید و به سمت آن ها کشش پیدا کنید. آن چیزی که مهم است حفظ فردیت شما در دوستی است. سرگرمی ها و علایق و سبک زندگی شما نباید لزوما منعکس کننده رابطتان باشد بلکه حفظ کردن فردیت شما امری مهم است.
2. به احساستان توجه نمایید.
- این امر که شما از صحبت کردن با یک شخص چه احساسی دریافت می کنید بسیار مهم است و باید به آن توجه نمایید. اگر آن شخص دوستتان باشد، باید بیشتر به آن احساس توجه کنید چرا که انرژی ای که یک دوست وارد می کند موثرتر و پایدارتر از انرژی یک فرد غریبه است. شما باید هنگام معاشرت کردن با دوستانتان، احساس خوبی مانند سرزندگی و خوشحالی داشته باشید و انرژی دریافتی شما باید مثبت باشد. همچنین باید باعث بالا رفتن سطح روحیه شما شود و احساس خوبی نسبت به خودتان و او داشته باشید. اگر غیر از این باشد و شما احساسات منفی دریافت نمایید و یا پس از معاشرت با آن ها، احساس بدی نسبت به خودتان داشته باشید، این یک رابطه ناسالم است که باید هرچه زودتر به آن پایان دهید. یک راهی که شما می توانید در مدتی کوتاه به یک نتیجه خوب برسید این است که پس از پایان ملاقات با دوستانتان، فهرستی از احساسات مثبتی که دریافت کردید تهیه نمایید. راه دیگر نیز این است که از خود بپرسید وقتی با او ملاقات می کنید، احساس می کنید مورد توجه و علاقه واقع می شوید یا اینکه مورد قضاوت و رفتار ناشایست قرار می گیرید؟
- در یک رابطه دوستانه انتقاد کردن و انتقاد شنیدن تا حد متعارفی که باعث ناراحتی و کدورت بین دوستان نشود، امری طبیعی است و گاها به پیشرفت و بهبود روش زندگی نیز کمک خواهد کرد. اما زمانی که شما حس کردید دوستتان بیش از اندازه از شما انتقاد می کند و مدام به اشتباهات شما اشاره می کند، این امر ممکن است نشانه حسادت و یا دشمنی آن شخص با شما باشد.
- در یک رابطه دوستانه، هیچ گونه بایدی وجود ندارد. به این فکر کنید که به چه دلیلی با دوستتان رابطه دارید؟ دلیلش علاقه تان به او و لذت بردن از همراهی و یا بر اساس خواست خودتان است؟ اگر شما خود را موظف به دوستی با یک شخص می دانید، این یک رابطه ناسالم است و پایدار نخواهد بود. رابطه دوستانه باید به صورتی باشد که شما هیچ اجباری برای دوستی نداشته باشید و فقط به این علت که می خواهید، در آن رابطه هستید.
- رابطه تان را توسط یک شخص سوم مورد اعتماد، ارزیابی کنید. ممکن است شما به دلایل مختلفی همچون طولانی شدن یک رابطه و علاقه بیش از اندازه، متوجه نشوید که چه مشکلات مهم و اساسی در رابطتان وجود دارد. یک شخصی که مورد اطمینان شما باشد و رابطه خوبی با او دارید، می توانید از بیرون به رابطه شما نگاه کند و ایراداتی که متوجه آن نیستید را به شما بگوید.
3. اولویت بندی داشته باشید.
- در رابطه تان، صداقت را اولویت قرار دهید چرا که یکی از مهم ترین اصل های یک دوستی سالم، داشتن صداقت است. شما زمانی می توانید یک رابطه را موفق و سالم بدانید که در آن رابطه خودواقعیتان باشید و بتوانید با صداقت نظرات خود را بیان کنید. زمانی که دروغ می شنوید و یا دروغ می گویید، رابطه شما روز به روز به سمت ناسالم بودن پیش خواهد رفت و ممکن است به تلخی تمام شود.
- اعتماد داشتن در رابطه نیز امری بسیار مهم است. شما در رابطه دوستانه خود نیازمند یک گوش شنوا و محرم اسرار هستید تا بتوانید رازها و درددل های خود را با او درمیان بگذارید. اگر شما به دوستتان اعتماد نداشته باشید ممکن است همواره بترسید که از رازهای شما باخبر نشود و یا اگر حرفی به او زدید، ترس از این داشته باشید که به گوش دیگران برساند. اعتماد داشتن نه تنها مربوط به حوزه حرف ها و راز های شماست، بلکه مربوط به دیگر بخش های زندگی شما نیز می شود. برای مثال دوستی که به او اعتماد دارید، به شما خیانت نمی کند و یا اینکه حریم خصوصی شما را زیر پا نمی گذارد. بنابراین اعتماد یک اصل بسیار ضروری در رابطه دوستانه است.
- حمایت کردن و حمایت شدن: دوستان در یک رابطه سالم، از یکدیگر حمایت می کنند چه در موضوعات کوچک و چه مشکلات و مسائل بزرگ تر. هر دو طرف باید برای حمایت از یکدیگر سرمایه گذاری کنند و برای آن زمان بگذارند.
4. عوامل ناسالم را شناسایی کنید.
- قدم اول در یک دوستی سالم، این است که با خودتان و دوستانتان صادق باشید و عواملی که باعث ناراحتیتان می شود و یا اینکه دوستی شما را به یک دوستی ناسالم تبدیل می کند، شناسایی نمایید. شما می توانید فهرستی از رفتارها، عادات و صحبت های مثبت و منفی خودتان و دوستانتان تهیه کنید و برای حل کردن مشکلات و یا تقویت نکات مثبت، راه حل هایی پیدا نمایید.
- با روشی صادقانه، به گفت و گو با دوستانتان بپردازید. اگر در رابطه دچار مشکلی شده اید و یا احساس می کنید رابطه تان مانند گذشته نیست، این موضوعات را با دوستانتان درمیان بگذارید و در یک موقعیت و محیط مناسب، به گفت و گو بپردازید.
- پس از گفت و گو، شما می توانید تشخیص دهید که آیا می خواهید این مشکلات را حل کنید و یا اینکه فکر می کنید ارزشی ندارد که دیگر در این رابطه زمان بگذارید و بهتر است که هرچه زودتر به رابطه خود پایان دهید. در این موقعیت تصمیم با شماست.
- اگر شما تصمیم گرفتید که دوستی را ادامه دهید، بهتر است به همراه دوستتان، فهرستی از راهکارهای بهبود رابطه تان تهیه کنید و هردوطرف برای این تغییر آماده شوید.
- این که چگونه به یک دوستی ناسالم، پایان دهید نیز امری مهم است. دل کندن از یک دوستی به خصوص اگر عمر طولانی داشته باشد، می تواند بسیار دشوار باشد. به طور کلی در زمان پایان دادن به یک رابطه دوستانه، بهتر است علتی که می خواهید این دوستی را پایان دهید با طرف مقابل درمیان بگذارید و مانند شبهی ناپدید نشوید.