موسیقی بیکلامی در حالِ جان دادن به اتاقِ نیمه جانِ دخترکی ست که تا چندی پیش قصرِ آرزو های سرتاسر آبی اش بر روی سرش خراب شد..
موسیقی بی کلامی که دخترک را تا مرزِ سرزمین رویایی اش می برد.
تا اوجِ پرواز..
همزمان که درحالِ گوش سپردن به موسیقی بیکلام هستم. می نویسم
می نویسم از روح ِ غل و زنجیر شده ام
روح ِ تکه تکه شده ام
این موسیقی، عجیب بوی مرگ می دهد..!
می نویسم تا شاید اندک روحم التیام یابد
روحی که اثراتِ چاقو های عمیقی در آن دیده می شود
روحی خونی..
این موسیقی به من امکانِ درآمدن از کالبدِ جسمم را می دهد
می گذارد پرواز کنم
روحم هوایی بخورد؛
می گذارد آزاد باشم
آزادِ آزادِ آزاد
رهای رهای رها
و دور شوم از این سیاره ی رنج
و آنقدر بالا بروم تا هیچ؛ هیچ جز نور نبینم
این موسیقی می تواند
زخم های بسیارِ مرا از هم بدراند و جایش گل بکارد
گلِ رز یا مریم
این موسیقی می تواند
مرا تا مرزِ تهی بودن ببرد
تا مرزِ پوچی این سیاره رنج و آدمهای رنگارنگِ اطرافم
این موسیقی می تواند
مرهمی باشد بر کودکی پرتلاطمم
و اکنونم.
اگر آرزوی آبی نبودم
دوست داشتم این موسیقی باشم
همین موسیقی!
نامِ موسیقی: DONE NOBIS. PACEM1
میتوانید از لینکِ زیر دانلود کنید:
https://www.tarafdari.com/node/2187224