✍نفسیه رحیمی | ? یادداشت دانشجویی
نقل از دانشجو :"همیشه از متلک و آزارهای پسرها میترسیدم که برایم زیاد پیش میآمد. وقتی از خانه خارج میشدم و به دانشگاه میرفتم این ترس با من بود. اما برای من متلکهای فقط به دانشجویان پسر محدود نمیشد.
در دانشگاه بعد از متلکهای پسرها این حراست دانشگاه که بدجور پیله میکند و تازه اگر از پسش بربیای مرحله بعد استاد است تا اسممان را میخواند تازه کنایه و نیشخند شروع میشود و اینکه خیال میکند کار جالبی کرده و این بیشتر آزارم میدهد. "
خشونت دامنهٔ گستردهای از رفتارهای آدمی است که شامل خشونت کلامی، خشونت روانی، خشونت فیزیکی یا جنسی میشود؛ اما خشونت کلامی در معنا به هر گونه رفتار آزاردهندهای اعم از؛ تحقیر، کنایه، توهین، متلکگویی و یا هر رفتار آزاد دهندهای دیگری اطلاق میگردد.
اگر چه خشونت کلامی جرم به حساب نمیآید اما خشونتهای کلامی چه در محیط دانشگاه و چه در محیط خانواده با پیامدهای روانی همراه است.
خشونتهای کلامی چونکه بیشتر تحقیر و توهین به فرد اطلاق می گرد بیشتر از انواع خشونتها، پیامد روانی دارد چرا که در مبحث خشونت کلامی بیش از هر چیز روح آسیب میبیند چون تحقیر و توهین و یا متلکپرانی افراد بیش از هر چیز روح فرد را آزار میدهد.
سالانه خشونتهای کلامی در محیطهای دانشگاه و غیر دیده میشود. طبق آمار دانشگاه علامه تا کنون بیش از ۴۵.۳ درصد خشونت کلامی گزارش شده است. طبق این آمار بیشترین کسانی که در معرض یکی از انواع خشونتهای کلامی یا همه انواع آن قرار گرفتهاند زنان میباشند.
از منظر این افراد خشونتهای کلامی تنها تحقیر و توهینهایی نیست که فرد آنها را تجربه میکند. خشونتهای کلامی از این نظر آسیبرسانی بیشتری دارند که فرد گمان میکند این واقعه قرار است دوباره تکرار شود و هر بار از تکرار مکرر این حادثه روانی آنها را میترساند و این ترسها آسیب روانی را بیشتر به دنبال میکشد.