در دوران عقد،با اینکه زن و مرد از نظر قانونی و شرعی به هم محرم هستند، اما زندگی مشترک خود را به طور کامل شروع نکرده‌اند و زیر یک سقف نرفته‌اند. برخی افراد، این دوران را دوران نامزدی هم می‌نامند؛
ممکن است زن یا مرد در دوران عقد، متوجه شوند که به دلیل خاصی نمی‌توانند در کنار طرف مقابل به زندگی مشترک ادامه دهند. در چنین شرایطی، برای حل مشکلات قانونی و مشخص شدن حق و حقوق، بهتر است قبل از هرکاری، از خدمات وکیل طلاق استفاده کنید. با کمک وکیل، پروسه طلاق سریع‌تر انجام می‌شود و نگرانی از بابت ضایع شدن حقتان نخواهید داشت.
وکیل طلاق با تمام قوانین و شرایط طلاق در دوران عقد آشنا است و می‌تواند با داشتن وکالت از طرف شما، به تنهایی مراحل قانونی را طی نماید.
اکثر افراد معمولی، شناختی با قوانین و اصطلاحات قانونی ندارند. این ناآگاهی و عدم شناخت باعث می‌شود تا در بسیاری از پرونده‌هایی که در دادگاه وجود دارد، حق و حقوق افراد زیادی ضایع شود. همچنین، قبل از ارائه مدارک، باید از صحت و قدرت استناد آن‌ها مطمئن شوید تا در آینده، در صورت درخواست اعاده حیثیت از طرف مقابل، اتهامی متوجه شما نشود.
به همین منظور، بهترین کار این است که با وکیلی که در زمینه طلاق تخصص دارد مشورت کنید و از او بخواهید شما را در طول پروسه طلاق، همراهی نماید. اگر تحت هر شرایطی قادر به حضور در دادگاه و پیگیری مراحل طلاق خود نیستید، می‌توانید با دادن وکالت به وکیل پایه یک دادگستری، این بار سنگین را از دوش خود بردارید و از بابت رسیدن به حق و حقوق، خیالتان راحت باشد.
شروط ضمن عقد، لیست کارهایی است که در زمان جاری شدن خطبه عقد، مرد آن‌ها را امضا می‌کند و متعهد می‌شود که آن‌ها را انجام دهد. چنانچه در طول دوران عقد، مرد از انجام هر کدام از شروط ضمن عقد سر باز بزند، زن می‌تواند با استخدام بهترین وکیل تهران، نسبت به اخذ طلاق خود اقدام نماید.
· عدم پرداخت نفقه از جانب مرد به مدت 6 ماه؛
· بدرفتاری مرد به طوری که ادامه زندگی برای زن غیرممکن باشد؛
· ابتلای مرد به بیماری صعب العلاج؛
· جنون مرد؛
· داشتن شغلی که موجب بی‌آبرویی زن شود؛
· محکومیت و حبس شوهر برای مدت 5 سال؛
· اعتیاد مرد؛
· ترک خانه بدون داشتن عذر موجه؛
· عقیم بودن مرد و عدم توانایی در تولید مثل برای مدت 5 سال؛
· مفقودالاثر شدن مرد برای مدت 6 ماه؛
· ازدواج مجدد مرد بدون کسب رضایت زن.
برخی از شروطی که با موافقت طرفین در قسمت توضیحات عقدنامه درج می‌شوند عبارتند از:
· تحصیل زن؛
· اشتغال زن؛
· جواز خروج از کشور برای زن؛
· تقسیم اموال بین زن و شوهر پس از طلاق؛
· حضانت فرزندان پس از طلاق؛
· حق طلاق بلاعزل برای زن؛
طلاق در دوران عقد به سه صورت مطرح می‌شود:
· طلاق از جانب زن؛
· طلاق از جانب مرد؛
· طلاق توافقی.
چنانچه قصد اخذ طلاق را دارید اما با رویه و روند دادگاه آشنا نیستید، می‌توانید از خدمات وکیل حاذق و متبحر نزدیک محل سکونت خود استفاده کنید. دسترسی کامل و فوری به وکیل مورد نظر، از مهم‌ترین فاکتورها برای انتخاب او محسوب می‌شود. به عنوان مثال، ساکنین تهران و شهرستان‌های مجاور، باید به دنبال استفاده از خدمات مشاوره بهترین وکیل طلاق در تهران باشند.
از آن جایی که ممکن است در دوران عقد رابطه جنسی بین زن و مرد برقرار نشود، مشخص کردن مسائل مالی می‌تواند کار پیچیده‌ای باشد. به عنوان مثال، میزان مهره‌ای که به زن در صورت دوشیزه بودن یا نبودن تعلق می‌گیرد، متفاوت است. چنانچه زن حق طلاق نداشته باشد، باید با ارائه مدارک معتبر به دادگاه، ثابت کند که یکی از شروط ضمن عقد از جانب مرد نقض شده است.
از آنجایی که در صورت معتبر نبودن مدارک، مرد می‌تواند درخواست اعاده حیثیت نماید و زن را محکوم کند، بهتر است قبل از دادگاه، تمام مدارک جهت بررسی قابلیت استناد، به وکیل طلاق تحویل داده شوند.
مرد می‌تواند بدون هیچ دلیل و مدرک خاصی، درخواست طلاق خود را ارائه دهد. در چنین شرایطی، چنانچه زن باکره نباشد، مهریه به صورت کامل به او تعلق می‌گیرد و چنانچه باکره باشد، تنها نیمی از مهریه به وی تعلق می‌گیرد.
همچنین، چنانچه شرط تنصیف دارایی در عقدنامه ذکر شده باشد، اموالی که در دوران عقد توسط مرد بدست آمده (به غیر از اموال قبل از عقد و ارث) بین زن و مرد تقسیم می‌شود.
راحت‌ترین شکل طلاق، طلاق توافقی است. زن و مرد درباره تمام مسائل مالی مربوطه به توافق می‌رسند و سپس درخواست طلاق خود را مطرح می‌کنند.
پروسه طلاق توافقی زمان کمتری نسبت به طلاق یک‌طرفه دارد و در حداقل زمان ممکن، صیغه طلاق بین زن و مرد جاری می‌شود.
از آنجایی که زن و مرد در دوران عقد به هم محرم هستند، می‌توانند قبل از جشن ازدواج با همدیگر رابطه داشته باشند. در این صورت، زن دیگر باکره محسوب نمی‌شود و می‌تواند کل مهریه خود را اخذ نماید.
در دوران عقد، اجرت المثل، حضانت و نحله معنایی ندارند و زن تنها می‌تواند درخواست مهریه و نفقه نماید.
چنانچه زن ادعا کند که در دوران عقد رابطه جنسی نداشته است، به جای گواهی عدم بارداری، باید از طریق پزشکی قانونی، گواهی بکارت خود را اخذ نماید. به همراه داشتن گواهی بکارت باعث می‌شود تنها نیمی از مهریه به زن تعلق گیرد، اما ممکن است در آینده، از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری کند.
به طور مثال، با همراه داشتن گواهی بکارت، زن می‌تواند نام همسر قبلی خود را از شناسنامه حذف کند، در حالی که این امکان برای زنی که باکره نبوده میسر نیست.
در صورتی که زن باکره باشد، چه طلاق از جانب خود او باشد و چه از جانب مرد، فقط نصف مهریه به او تعلق می‌گیرد. این نوع طلاق، جزو طلاق بائن محسوب می‌شود. به عبارتی دیگر، پس از جاری شدن صیغه طلاق، مرد نمی‌تواند در دوران عده به زن رجوع کند؛ ولی اگر زن باکره نباشد، مرد می‌تواند در دوران عده، به زن رجوع کند.
همچنین، زن باکره می‌تواند بدون نگه داشتن عده، مجددا اقدام به ازدواج با فرد دیگری نماید.
چنانچه طلاق از جانب مرد باشد، در صورت باکره بودن زن، نیمی از مهریه و در صورت باکره نبودن، باید تمام مهریه را به او پرداخت کند. در صورتی که طلاق از جانب زن باشد و بتواند تخلف همسر از شروط 12گانه را ثابت کند، با توجه به باکره بودن یا نبودن، می‌تواند نیمی یا تمام آن را دریافت نماید.
اگر زن در طول دوران عقد تمام مهریه را دریافت نماید و در زمان طلاق باکره باشد، باید نیمی از آن را به مرد پس دهد. همچنین، در صورت طلاق توافقی، مرد می‌تواند هر مقدار از مهریه را که در توافق ذکر شده، پرداخت نماید.
چنانچه زن در ازدواج اول بکارت خود را از دست داده باشد، اگر در ازدواج دوم نزدیکی بین او و مرد صورت گرفته باشد، تمام مهریه به وی تعلق می‌گیرد. حتی اگر مرد این موضوع را انکار کند، دادگاه رای را طبق حرف و قسم زن مشخص می‌کند.
مدارکی که جهت طلاق در دوران عقد خواسته می‌شوند عبارتند از:
· یک عدد عکس زن؛
· گواهی بکارت یا گواهی عدم بارداری؛
· نامه واحد مشاوره خانواده دادگاه؛
· سند توافق‌نامه؛
· وکالت محضری در صورت استخدام وکیل طلاق؛
· اصل شناسنامه و کارت ملی زن و مرد؛
· اصل مدرک عقدنامه (در صورت نبود اصل مدرک، رونوشت آن ارائه می‌شود).
در صورتی که زن باکره باشد، برای اخذ طلاق نیازی به اجازه پدر یا پدربزرگ خود ندارد. همچنین، به این نکته توجه داشته باشید که باکره بودن فقط به معنای داشتن پرده بکارت نیست، بلکه به معنای نداشتن هرگونه رابطه جنسی است.
چنانچه زن بتواند ثابت کند که با وجود داشتن پرده بکارت، رابطه جنسی داشته است، می‌تواند تمام مهریه را مطالبه کند.
برای مطالبه نفقه، نیازی به باکره بودن یا نبودن نیست و در هر حالتی، نفقه به زن تعلق می‌گیرد. با این وجود، چنانچه زن در طول دوران عقد، مرد را تمکین نکند و مرد بتواند این موضوع را ثابت کند، نفقه به زن تعلق نمی‌گیرد.
