ما انسان‌ها هر کاری که می‌تونستیم برای قطع ارتباط با طبیعت انجام دادیم. با چوب درخت‌ها تبر ساختیم و بعد درخت‌های بیشتری رو قطع کردیم. با ماسه‌های ساحل شیشه و تنگ ساختیم و ماهی‌ها رو زندانی کردیم ؛ فقط به این دلیل که نماد زیبایی بودن. خواسته و ناخواسته هر کاری که می‌شد، برای نابودی طبیعت انجام دادیم؛ اما هنوز موفق نشدیم.
هنوز هم جاهایی هستند که به لطف شرایط خاصی که دارن، همون ظاهر قدیمی رو حفظ کردن. خیتورن یکی از همین جاهاست.
روستای خیتورن به ونیز هلند معروف شده، چون از هر نظر به ونیز شباهت داره. توی این منطقه جاده‌ای وجود نداره؛ به‌جاش تا چشم کار می‌کنه کانال‌های آبی و قایق‌ها هستن. مردم گیتورن از قایق‌هایی استفاده می‌کنن که صدای خیلی کمی دارن. برای همین بهشون «قایق زمزمه» می‌گن. این شرایط باعث شده که مردم محلی با اطمینان بگن:
«در گیتورن تنها صدای بلندی که می‌شنوید، صدای اردک‌ها و بقیه پرنده‌هاست!»
توی روستای خیتورن چندین‌وچند جزیره خصوصی وجود داره. خونه‌ها، کافه‌ها، رستوران‌ها و اقامتگاه‌ها روی این جزیره‌ها ساخته شدن. بیشتر جزیره‌های کوچک دهکده با کمک پل چوبی به همدیگه راه پیدا می‌کنن. این‌طوری رفت‌وآمد برای ساکنین راحت‌تر می‌شه و مجبور نیستن برای دیدار همسایه‌ها از قایق استفاده کنن.
اگه تنها یا همراه خانواده سفر می‌کنید، قایق‌های کوچک مناسب شماست. این قایق‌ها راهنما ندارند و مسئولیت راندن با شماست. قایق‌های بزرگ راهنما دارن و مسقف هستن. این قایق‌ها ظرفیتشون بیشتره؛ بنابراین شما تنها مسافرشان نیستید. به خود شما بستگی داره که همسفرهای غریبه رو مزاحم بدونید، یا به چشم یک فرصت برای هم‌صحبتی با نماینده یک فرهنگ غریبه بهش نگاه کنید.
هزینه اجاره قایق، ساعتی حساب می‌شه و متفاوته؛ اما در کل قایق‌های کوچک گرون‌تر هستن.
هر سال حدود یک میلیون نفر از همه‌جای جهان به گیتورن سفر می‌کنن. این عدد خودش یک مدرک خوبه که نشون میده گیتورن امکانات رفاهی خوبی داره. همه‌جای روستا کافه و رستوران‌های کوچک و بزرگ وجود دارن و همه‌چیز می‌فروشن؛ از نوشیدنی‌هایی مثل قهوه، تا غذاهای محلی.
می‌تونید علاوه بر قایق، از دوچرخه هم استفاده کنید. توی گیتورن امکان اجاره دوچرخه وجود داره و حتی برای بچه‌ها هم دوچرخه دارن.
برای اقامت دو راه پیش‌روی شماست. گزینه اول، هتل‌ها هستن. در خیتورن چند هتل وجود ساخته شده و امکانات مناسب برای اقامت چند روزه شما فراهم می‌کنن. البته اگه هزینه رزرو رو به واحد پول ایران برگردونیم، یکم گرون می‌شه.
گزینه دوم خانه‌های روستاست. بعضی از خانه‌ها اجاره‌ای هستن و هزینه‌شون هم متفاوته. اگه دوست دارید زندگی در گیتورن را به عنوان یکی از مردم بومی روستا تجربه کنید، اجاره خانه انتخاب خوبیه.
این روستا، یعنی ونیزِ هلند، خیلی معروف شده و تقریبا در هر کشوری یک نفر است که گیتورن را از نزدیک دیده باشه. امکانات روستا و مخصوصا ظرفیت هتل‌ها محدوده و زود تکمیل می‌شه. اگه قصد سفر دارید، چند روز قبل برای رزرو هتل یا خانه اقدام کنید.
با آن‌همه آبی که توی روستا هست، زمستان و پاییز هوا سرد می‌شه. این زمان از سال خبری از گل‌های رنگارنگی که توی عکس‌ها می‌بینید، نیست. برای همین عده زیادی از توریست‌ها بهار و تابستان را برای سفر انتخاب می‌کنن.
البته که این انتخابِ همه نیست. من با سرمای هوا راحت‌تر از جمعیت کنار میام؛ پس اگه قرار باشه برای سفر برنامه‌ریزی کنم، فصل پاییز رو ترجیح می‌دم. از خنکی هوا هم که بگذریم، منظره پاییزی یه‌چیز دیگست!
وقتی زمستان از راه می‌رسه، کانال‌های آب یخ می‌بندن و قایق‌ها کاربردی ندارن. مردم محلی و توریست‌ها از کانال‌های آب یخ‌زده به عنوان پیست اسکی استفاده می‌کنن. این خودش یه دلیل خوبه که زمستان رو انتخاب کنید. تنها چیزی‌که درمورد فصل‌ها در گیتورن می‌شه گفت، اینه که دهکده توی هر شرایط آب‌وهوایی یه سوژه ناب برای عکاسی محسوب می‌شه.
راستی! قایق‌های بزرگ سقف دارن و بیشتر گردشگرها موقع بارش باران از این قایق‌ها استفاده می‌کنن.
ونیزِ هلند بهترین لقبی بود که می‌شد برای گیتورن در نظر گرفت. دهکده‌ای روی آب که تمام ساکنینش در جزیره‌های خصوصی زندگی می‌کنن.
نظر شما چیه؟ اگه شرایطش رو داشتید، زندگی شهری رو انتخاب می‌کردید یا جایی مثل گیتورن؟
