بالاخره خواندمش ،رستاخیز از کریستین بوبن . کتابی که مرا تشویق کرد کتاب های دیگر بوبن را بخوانم اما خودش فقط چندصفحه خوانده شد.
کریستین بوبن در این کتاب بخشی از خاطرات و جملاتی که گاه می نویسد را آورده است . جملاتی که روح را نوازش می دهد .
به طور کلی خواندن آثار بوبن سلیقه ایست . فلسفی می نگارد و تامل زیاد می خواهد. کتابی نیست که یک روزه بخوانیدش . چون آنقدر جملات و خاطرات پراکنده آورده که ذهن از اینجا به آنجا می پرد و کتاب را نمی تواند به طور کامل درک کند. توصیه این است که روزی یک جمله یا یک خاطره را بخوانید .
نکته دیگر اینکه روز اول مهر به قدر کافی شکه کننده است پس بگذارید کتاب را در روزی بهتر بخوانید.
از بخش های مورد علاقم :
بله آدم ها مسخره هستند .چیزی را که هستند می گویند و چیزی را که می گویند نمی شنوند.
تسلایی جز حقیقت وجود ندارد.
