از دنیایی می گویم که خواندن کتاب در آن ممنوع است . بله ،درست است . کل ماجرای کتاب حول این دنیای شگفت انگیز می گردد.
خواندن این کتاب این را به ذهنم آورد که اگر این کار در دنیای واقعی انجام شود دیگر کسی در استفاده از تکنولوژی زیاده روی نمی کند و چه انسان ها که به خواندن گرایش پیدا می کنند .
ری بردبری نویسنده توانا با نگارش دقیق و موشکافانه خود شما را به دنیایی دیگر می برد که در آن با چیزهای تازه سرو کار دارید . یکی همین ایده ممنوعه بودن کتاب ، یا خانه هایی ضد حریق که باعث شده دیگر آتش نشانان خانه نیابند که آتش آن را خاموش کنند . در عوض آتش می افکندند . آنان کتاب ها کتابخانه ها و هرخانه ای که در آن کتاب می باشد را به آتش می کشند .
مونتاگ یکی از آن آتش نشانان است . او که مطمئن است شاد است و شغل درستی دارد با دختری به نام کلاریس آشنا می شود که حرفای عجیبی می زند . از دورانی می گوید که شغل آتش نشانان ممکن است این نبوده باشد . اما مونتاگ به او می گوید نه همیشه خانه ها ضدحریق بوده اند و از اول شغل ماهمین بوده.
ما بایک اثر فاخر مواجهیم . اثری که درباره سیاست و اجتماع است درباره دولت ها حتی .
متن شیوا و داستان جذاب شما را وامیدارد که آن را نیمه های شب بخوانید . پس تردید نکنید . اگر به کتاب هایی بادیدگاه سیاسی (بعضی ها گفته بودند اگر از کتاب ۱۹۸۴ خوشتان آمده این را بخوانید ) و دید تامل برانگیز خوشتان می آید حتما بخوانید .
بخش هایی از کتاب که دوست داشتم:
