در حال خروج از ایتالیا ( با وسعت ۳۰۱ هزار کیلومتر مربع و جمعیت ۵۹ میلیون) و ورود به سوئیس( با وسعت ۴۱ کیلومتر و جمعیت ۷/۵ میلیونی) بودیم. هردو کشور شاخص توسعه انسانی بالا دارند. شمال ایتالیا صنعتی و ثروتمند تر؛ جنوب آن کشاورزی و فقیر تر هستند.
اما سوئیس جزو ثروتمندترین کشورهاست و با درآمد سرانه ۳۹ هزار دلار برای هر نفر، یکی از بالاترین سرانه درآمد های دنیا را دارد. سوئیس کشوری بی طرف در مناسبات جهانیست که از سال ۱۸۱۵ تا حالا وارد هیچ جنگی نشده. مردم در سوئیس به چهار زبان آلمانی، ایتالیایی، فرانسوی و رومانش ( به ترتیب فراوانی) صحبت می کنند.
سوئیس را با پنیر و شکلات ، سیستم بانکداری، ساعت سازی و کوهستان هایش می شناسند و البته رمان معروف هایدی!
حدودا یک ساعت بعد از توقف نهار، به مرز ایتالیا-سوئیس رسیدیم. که البته مرز به صورت حفاظ و ...نبود. فقط دو نفر مامور ایستاده بودند و ازمون پاسپورت ها رو خواستند ولی نگاه دقیقی بهشون نکردند؛ و چند جمله ساده که کجا بودین و به کجا میرین پرسیدند، و از مرز عبور کردیم. سوئیس در ناحیه شینگن هست اما جزو اتحادیه اروپا نیست، شاید این کنترل مختصر هم به خاطر این موضوع بود.
چند متر جلوتر، وارد سوئیس شدیم.
اولین تغییری که دیده شد، کیفیت آسفالت و جاده بود. که در سوئیس، بهتر از ایتالیا بود. و تغییر بعدی، کوهستانی شدن طبیعت و تغییر پوشش گیاهی بود. کوه ها و دشت های سبز با چشمه و آبشارهای آب میانشون، و پارکینگ و استراحت گاه های نزدیک به هم که اغلبشون چشمه آب و راه ورود به دشت و کوه رو داشتند؛ مناظر واقعا بی نظیری بود؛ کوه های سبز با کلبه و خونه های رنگی و گله های گاو و گوسفند توی دامنه ی کوه! دقیقا مثل منظره های کارتون هایدی!!! حسابی هیجان زده شده بودیم.
اما فرصت توقف نبود و باید زودتر به کمپ نزدیک لوزان، میرسیدیم که اتفاقا دقیقه نود رسیدیم و مسئول پذیرش کمپ در حال رفتن بود، بدون گرفتن اطلاعات و پول، ما رو سریع پذیرش کرد و رفت.(بر خلاف ایتالیا که کلی مشخصات از روی پاسپورت ثبت میکردند و به گفته ی خودشون هر شب باید آمار مسافرین رو به پلیس اعلام می کردند.)
کمپ خوبی بود و چشم انداز قشنگی به کوه ها ی اطراف داشت. کنار یک درخت بزرگ آلو که پر از آلو قرمز بود، چادر زدیم.
از لحاظ سرویس و امکانات، هم خیلی بهتر از کمپ های ایتالیا بود و خبری از جیره بندی و سکه، برای آب گرم و حمام و ...نبود.
در کل اینطور بود که سوئیس شباهت بیشتری به سوئد داشت و بیشتر احساس راحتی میکردیم.
توی سوئد و سوئیس اینطور به نظر میرسه که تشریفات کمتر هست اما امکانات راحتی بیشتر هست.
ولی ایتالیا لوکس تر و گرون تر و در عوض رفاه و آرامش کمتر بود.
به عنوان مثال، توی کمپ سوئیس چند یخچال و ماشین لباسشویی و حتی اتو و میز اتو و حمام های مجزا و با زمان نا محدود موجود بود.
اما ایتالیا، با اینکه ظاهر شیکی داشت، و هزینه یک شب اقامت، دو برابر بود. ساده ترین امکانات مثل دستمال توالت و آب گرم رو نداشت.
البته فاکتور جمعیت بیشتر در ایتالیا هم قطعا توی کمتر بودن امکانات، اثر قابل توجهی داره.
با این حال، شاید بعضیا مد و لوکس بودن رو انتخاب کنند، ولی من، زندگی ساده تر ولی راحت تر رو به زندگی لوکس، ترجیح میدم. برای همین سوئد و سوئیس رو جاهای بهتری برای زندگی می دونم.
✍ عاطفه
