روش سرمایه گذاری صندوق در صندوق یا همان Fund Of Funds (FOF) یکی از روش‌های سرمایه گذاری مبتنی بر صندوق‌های دیگر است. به زبان ساده تلفیقی از صندوق‌های دیگر و سرمایه گذاری بر روی آنها برای کسب سود و بازدهی بیشتر و ریسک کمتر اساس کار این صندوق است. مدیریت فراصندوق تلاش می کند با بررسی صندوق های دیگر سبدی از بهترین صندوق‌ها با بیشترین بازده را انتخاب و روی آن سرمایه گذاری کند. افرادی که از تخصص کافی برای بهره وری و کسب سود از بازار بورس برخوردار نیستند، می‌توانند از انواع صندوق‌های بورس استفاده کنند. سرمایه گذاری در صندوق‌های مختلف می‌تواند یک گزینه بسیار خوب برای سرمایه گذاران باشد. ما در این مطلب از سایت نوویرا سعی داریم همه نکات لازم در خصوص روش سرمایه گذاری صندوق در صندوق را بیان کنیم. با ما همراه باشید.
اساس کار روش صندوق در صندوق (FOF)، سرمایه گذاری بر روی سایر صندوق هاست. در این روش به جای اینکه افراد مستقیما در اوراق قرضه، اوراق بهادار، انواع سهام درآمد ثابت ، اهرمی و غیره سرمایه گذاری کنند، به طور غیر مستقیم و بر روی صندوق‌های پربازده سرمایه گذاری می‌کنند. این صندوق‌ها شامل مجموعه‌ای از صندوق‌های دیگر است که مدیر صندوق سرمایه گذاری با تکیه بر دانش، تجربه و مهارتی که دارد، سعی می‌کند بهترین و پربازده ترین صندوق‌ها را شناسایی کرده و در آنها سرمایه گذاری کند. بنابراین این صندوق ها نیاز به مدیریت بسیار حرفه ای دارند. این روش از سال ۱۳۹۷ توسط سازمان بورس و اوراق بهادار به بازار عرضه شد.
انواع مختلفی از صندوق در صندوق وجود دارد. هر صندوق FOF بر اساس طرح های سرمایه گذاری متفاوتی کار می کند. برخی از FOFها محدود و برخی نامحدود هستند. برخی در پرتفوی مدیریت شده توسط یک شرکت سرمایه گذاری می‌کنند. اما برخی دیگر به صورت نامحدود هستند و اجازه دارند بر صندوق‌های تحت کنترل دیگر شرکت‌ها نیز سرمایه گذاری کنند. هر دو نوع معامله صدور و ابطال و معامله مبتنی بر ETF یا قابل معامله در این روش انجام می‌شود.
این روش باعث می‌شود تنوع زیادی در سبد سرمایه گذاری افراد ایجاد شود. در این روش با خرید متنوع صندوق‌ها می‌توانید میزان ریسک پذیری صندوق را تحت کنترل داشته باشید. با این روش سرمایه گذاری می‌توانید از تخصص تیم‌های مختلف در صندوق‌ها استفاده کنید و یک پرتفوی متنوع با استراتژی‌های مختلف داشته باشید. با این روش می‌توانید ریسک سرمایه گذاری را بهتر کنترل کنید.
تقسیم بندی صندوق های FOF بر اساس نوع سرمایه گذاری آنهاست. معمولا طبق امیدنامه می توانند در صندوق های مختلفی سرمایه گذاری کنند و یا اصلا نوع آنها را مشخص نکنند و به صورت نامحدود در صندوق های مختلف سرمایه گذاری کنند. به طور کلی ۵ نوع صندوق در صندوق وجود دارد.
در سرمایه گذاری صندوق در صندوق FOF حداقل سرمایه زیادی مورد نیاز است. در این روش، سرمایه گردآوری شده به صندوق های مختلف با سبدهای گوناگون تخصیص می یابد. بنابراین از مزایای این روش می توان به تنوع و امکان ورود به انواع صندوق ها اشاره کرد. علاوه بر این در صندوق های دیگر مدیران مجموعه سعی بر تحلیل اوراق بهادار می کنند اما در روش FOF علاوه بر آن بر روی سبد سرمایه گذاری صندوق ها نیز تحلیل انجام می شود. بنابراین مدیریت حرفه ای تری نیاز دارد و تحلیل بیشتری بر روی میزان بازدهی آن صورت می گیرد پس قابل اطمینان تر است و پوشش دهی میزان ریسک سرمایه گذاری از امتیازهای ویژه آن است.
علاوه بر این با وجود سرمایه بسیار زیاد هزینه های مختلف اعم از تحلیل و بررسی و ارزش گذاری واحدهای مختلف و خرید و فروش و غیره بسیار بالاست که در بین سرمایه گذاران تقسیم شده و هر سرمایه گذار هزینه کارمزد کمتری خواهد پرداخت.
با توجه به موارد گفته شده مدیریت آسان برای سرمایه گذار و مدیریت حرفه ای توسط مدیران صندوق، معافیت مالیاتی ورود به صندوق های مختلف و بهره برداری از مزایای صندوق های مختلف از مزایای صندوق در صندوق به شمار می رود.
بنابراین مزایا صندوق در صندوق به طور کلی شامل موارد زیر است:
مزایای این روش همانطور که گفته شد بسیار زیاد است و با مدیریت حرفه ای که بر روی آن انجام می گیرد باعث کاهش ریسک سرمایه گذاری می شود، اما از نگاهی دیگر به این صندوق‌ها ریسک ناشی از موارد دیگر مشخص خواهد شد. به عنوان مثال با توجه به شرایط بازار و میزان عرضه و تقاضا در صندوق‌ها، ریسک کاهش ارزش دارایی صندوق‌ها وجود دارد. احتمال کاهش ارزش واحدهای سرمایه گذاری وجود دارد. همچنین احتمال نقدشوندگی پایین نیز وجود دارد.
بر اساس قوانین این صندوق ها باید ۸۵ درصد از سرمایه جذب شده را در دیگر صندوق ها سرمایه گذاری کنید.
حد نصاب ترکیب دارایی‌ها در روش FOF باید طبق ابلاغیه سازمان بورس و اوراق بهادار انجام بگیرد. ترکیب دارایی‌های صندوق که بر اساس هر دو نوع قابل معامله و صدور و ابطالی انجام می‌گیرد، با توجه به موضوع سرمایه گذاری‌ها متفاوت است. به عنوان مثال در واحدهایی که از سمت صندوق با درآمد ثابت منتشر می شود، حداکثر سرمایه گذاری ۵۰ درصد از کل دارایی صندوق باید باشد. یا سرمایه گذاری در واحدهای صندوق ها باید شامل حداقل ۵ درصد از کل دارایی صندوق باشد. برای سپرده بانکی و گواهی آن باید حداکثر ۱۵ درصد از کل دارایی صندوق باشد.
به همین ترتیب ترکیب دارایی صندوق باید طبق قوانین و تبصره‌های منتشر شده از سازمان بورس انجام بگیرد. در صندوق FOF نیاز به مدیریت حرفه‌ای است. بنابراین افرادی که خودشان از قوانین بورس سررشته ای ندارند و یا زمان کافی برای تحلیل بازار بورسی را ندارند می‌توانند به راحتی در صندوق سرمایه گذاری مشارکت داشته باشند و از آن بهره ببرند.
هدف کسب سود بیشتر است. در فراصندوق مدیر صندوق باید تلاش کند بهترین صندوق ها را یافته و بر روی آنها سرمایه گذاری کند. بدین طریق سرمایه گذار سود بیشتری می برد و ریسک پایین‌تری را متحمل می شود. بنابراین مدیر صندوق موظف است با تحلیل دقیق هر صندوق و نحوه عملکرد آن در گذشته، صندوق هایی با بیشترین میزان بازدهی را انتخاب کند.
