از پردیس مرکزی دانشگاه تهران و آن سردر معروفش که بگذریم و خیابان کارگر را به سمت بالا طی کنیم، کم کم به دانشکدگان فنی خواهیم رسید. اگه فنی‌خوان با اصل و نسب باشید از همان دم در، بوی دانشکده اصیل مکانیک به مشامتان خواهد رسید. اینجا یکی از خفن‌ترین و زیبا‌ترین‌ها در نوع خود است!
فضای سبز رو به روی دانشکده هر فصل رنگ و بوی خاص خود را دارد. ارتفاع فواره‌های توی حوض گاهی قد دانشجوها هم بالاتر می‌رود، گاهی هم کم جان و بی رقم در همان چند سانتی باقی می‌ماند. کنار حوض که قدم می‌زنی صدای خش خش برگ‌ها گوشت را می‌نوازند.
دانشکده مکانیک در واقع از دو ساختمان اصلی تشکیل شده. که البته اگر آزمایشگاه توربو ماشین را هم حساب کنیم می‌شود سه تا. مکانیک ۱ یا همان ساختمان قدیم همانطور که از اسمش هم پیدا است پیرفنی به حساب می‌آید از ساختمان‌های سالخورده اما اصیل فنی است.
در حالی که مکانیک جدید نوسازتر و مجهز‌تر است. مجموفه۱۰ طبقه، ۸ تا رو و ۲ تا زیرزمین. تعداد کلاس‌های هر طبقه متفاوت است اما در کل آموزش دانشکده برای برگزاری کلاس علاقه و توجه بیشتری نسبت به طبقه دوم نشان می‌دهد. سه طبقه آخر هم کاملا اداری هستند. اگر به دنبال اساتید می‌گردید باید سراغ طبقه ۶ برید. اساتید متخصص و کار بلدی که وقت خرج دانشجو می‌کنند و با اشتیاق سنوای حرف‌های شما هستند. البته انتظار نداشته باشید همه اینطور باشند!
آزمایشگاه‌ها و کارگاه‌های مکانیک جدید همه در دو طبقه زیر زمین دور هم جمع شده‌اند و در طبقات بالاتر نماینده‌ای ندارند. این قسمت‌ها با تکنولوژی‌های مورد نیاز و بعضا بسیار گران قیمت مجهز شده‌اند و زیر نظر اساتید مربوطه، می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید. برای مثال می‌توان از کارگاه ماشین ابزار، آزمایشگاه دینامیک و ارتعاشات، آزمایشگاه ترمودینامیک، آزمایشگاه سیالات، آزمایشگاه انتقال حرارت، آزمایشگاه طراحی مکانیکی، آزمایشگاه مکانیک جامدات، آزمایشگاه کنترل و اتوماسیون، کارگاه جوشکاری و آزمایشگاه تحقیقاتی مواد نام برد.
تک تک اتم‌های این ساختمان‌ها برای درس خواندن کنار هم قرار گرفته‌اند. گوشه و کنار را که بگردید پر است از جای دنج و عالی برای مطالعه. افزون بر این سایت و سالن مطالعه نیز هر دو دقیقا برای این هدف طراحی شده‌اند. داخل سایت مکانیک جدید، که محل مطالعه گروهی و پر سر و صدا است، به جز میز و صندلی تعدادی سیستم هم در اختیار دانشجویان قرار گرفته تا در صورت نیاز از آن‌ها استفاده کنند. حتی بخشی وجود دارد که نیازهای گرافیکی و طراحی‌های سنگین را پستیبانی می‌کند. وندینگ‌های خوراکی و نوشیدنی این طرف و آن طرف به چشم می‌خورند. البته در نظر بگیرید که این ماشین‌ها خیلی انصاف سرشان نمی‌شود.
این دانشکده ۳۰۰۰۰ متری محل تولد خودروی خورشیدی غزال و ربات انسان‌نمای معروف سورنا است. اینجا جایی است که سال‌ها تلاش و کسب علم بالاخره به نتیجه می‌رسد و درخت دانش میوه می‌دهد. شرکت‌های فناوری و دانش‌بنیان با دانشکده همکاری می‌کنند و در دانشگاه حضور فعال دارند. حتی برخی اساتید با این شرکت‌ها همکاری می‌کنند و می‌شوند رابط بین دانشجو و شرکت. شرکت مهندسی نرم‌افزار پارس، شرکت داده‌پردازی ایران، شرکت گسترش صنایع آذرآب، شرکت ماشین‌سازی اراک، شرکت نفت فلات قاره، شرکت ملی نفت ایران، سایپا و ایران خودرو از همکاران نزدیک دانشکده مکانیک هستند!
این امکانات و ظرفیت‌ها دور هم جمع شده‌اند و دراختیار من و تو قراره گرفته‌اند، تا از آن‌ها به عنوان پله‌ای برای ترقی استفاده کنیم. به نحوی می‌توان گفت، ابر و باد و مه و خورشید و فلک درکارند، تا ما بالاخره سری از سرها بیرون آوریم! همه این‌ها را گفتم که در آخر بگویم، یادت نرود نانی که به کف می‌آوری را به غفلت نخوری!
