روایتِ این روزهایِ کرونایی
- ببخشیییید من بازم دیر کردم . خب جلسه ی پیش تا کجا درس دادم ؟
باز هم همین یک جمله یِ کوچکِ پنج کلمه ای اشک را به چشمانِ بچه ها راه می دهد . این را می شود از صدایِ لرزانِ خانمِ شین که پاسخِ استاد را می دهد فهمید . قطعا بقیه یِ بچه ها هم حالی همانندِ من و خواهرم دارند . هرگاه خواهرم با تلفنِ همراهی که به تازگی برایش خریدم یا با لپ تاپش واردِ کلاس می شود و پس از چندین دقیقه لینکِ ورود به کلاس ، توسطِ استاد دال فعال می شود و تصویرِ استاد دال و در نهایت این جمله به گوشمان می رسد ، همین بغض به گلویمان چنگ می زند . آخر استاد دال به طورِ داوطلبی در یکی از بیمارستان های کروناییِ شهر ، مشغول به کار شده است تا بلکه بتواند با مدرکش که سال ها بدون استفاده مانده بود ذره ای از فشارِ این روزها را از دوشِ خسته یِ کادرِ درمان بردارد .
ده ماه از آغازِ حکومت این غولِ بی شاخ و دُم می گذرد . یک سال است که به پارک یا سفری هرچند کوتاه ، هرچند نزدیک نرفته ایم و ماسک از سبدِ خریدهای هفتگی یا ماهانه مان حذف نشده . کلاس هایِ آنلاین ، دورهمی هایِ مجازی ، بیرون رفتن ها که به سه دسته یِ ضروری ، خیلی ضروری و غیرضروری تقسیم شده و در نهایت فقط برای کارهای خیلی ضروری پایمان به بیرون از خانه می رسد ؛ این ها فقط قطره یِ کوچکی از دریایِ تغییراتِ این روزهاست ! یادآوریِ روزهایِ قبل از حکومتِ شاه کرونا برایمان مانندِ خوابی شیرین شده . فکرِ این که روزی برای کودکانمان باید روایت کنیم سالها پیش در سالِ فلان و زمانی که فلان سال سن داشتیم ، ویروسی منحوس تمامِ جهان را زیر و رو کرد برای خیلی از ما که هنوز نتوانستیم خود را با شرایطِ جدید وفق دهیم ، عجیب و حتی غیر قابل تصور است ! هرگاه حاکمی با زور به سلطنت رسد ، با شروعِ حکومتش ، همه چیز در آن سرزمین تغییر میکند ؛ اینکه بهتر شود یا بدتر ، بستگی به آن حاکم دارد !
کرونا از دیدِ من ، حاکمِ قاتلی است که با خود تغییراتِ مثبتی به همراه آورده است ! مثلا از نظر بهداشتی : خب متاسفانه باید بگویم در دورانِ قبل از کرونا ، من آدمی بودم که دست هایم یک روز در میان آن هم وقتی به حمام می رفتم رنگِ آب را به خود می دیدند ! اما کرونا عادتِ دست شستن را در من به وجود آورد ! یا به دلیلِ شیوعِ کرونا ده ماه است که دانشگاه بسته شده است . درست است که کلاسهای عملی هم آنلاین برگزار میشود و این اصلا خوب نیست ، اما با این حال زمانی برای رفت و آمد بین دانشگاه تلف نمیشود . تصور کنید وقتی این تغییراتِ کوچک فقط در مدتِ ده ماه در زندگیِ تمامِ مردمِ جهان در سراسرِ کُره یِ زمین رخ داده ، چه تغییراتِ بزرگ تر و وسیع تری می تواند در زندگیِ هر یک از ما به وجود آورَد !
شبِ یلدا یکی از مجری های تلوزیون جمله ی جالبی گفت ؛ این که تا قبل از شیوعِ کرونا همیشه در تلوزیون می گفتند در چنین شب هایی ، تلفنِ همراه را کنار بگذارید و این گونه مناسبت ها را در کنارِ خانواده سپری کنید ؛ اما الآن می گویند برای حفظِ سلامتیِ خودتان و کسانی که دوستشان دارید به جای این که این روزها کنارشان باشید با استفاده از تلفنِ همراه و برنامه های اجتماعی این مناسبت ها را در کنارشان جشن بگیرید !
تغییراتی که کرونا ایجاد کرد همین قدر عمیق اند ! موسسِ آمازون با شیوعِ کرونا ، ثروتمندترین مردِ جهان شد ؛ و در عین حال خیلی از کسب و کارها و شغل ها از بین رفتند . چه قدر در برنامه هایِ ثبتِ آگهیِ فروش ، میز و صندلی هایی را دیدیم که صاحبانشان ، در این شرایط ، در کارشان شکست خوردند و عاقبت تسلیمِ شاه کرونا و شرایط جدیدی که ایجاد کرد شدند و تمامیِ اسبابِ کارشان را به حراج گذاشته و اصطلاحاً رد کردند !
اما من ! بالاخره بعد از ماه ها آموزش و کسبِ تجربه و برنامه ریزی برایِ شروعِ کسب و کارِ مورد علاقه ام ، من هم با شرایطِ جدید و عجیبِ پس از شکست ملیت ها در مقابل کرونا رو به رو شدم ! بالاخره متوجه شدم که نخیر! نه این شرایط درست می شود و جهان ساکنانش را از دست این حاکم ستمگر نجات می دهد و زمین را به شکل سابقِ خود باز می گرداند ، و نه من می توانم با این شرایط ، طبقِ نقشه هایم پیش روم . پس باید نقشههای قدیمی ام را دور می انداختم ! پس از تحقیق و مطالعه یِ سرگذشتِ بنیانگذاران و شرکت هایی که تاسیس کردند راهی جدید و مطابق این روزهایِ قرنطینه و شرایطِ بحرانیِ حاکم بر جهان ، پیدا کردم و پس از برنامه ریزی و کشیدنِ نقشه هایِ جدید وارد عمل شدم . با کمکِ یکی از دوستانم که در طراحیِ سایت حرف های زیادی برای گفتن داشت و دانش و تجربه ای که قبل از کرونا به دست آورده بودم ، سایتی طراحی کردیم و شروع به فعالیت کردیم . به دلیلِ حرکتِ جدیدی که در زمینه ی مورد علاقه ام زده بودیم ، پس از چند ماه موفق شدیم از طریقِ همان سایت به درآمدزایی برسیم . الان که دارم برایتان روایت می کنم هم در حالِ برنامه ریزی برای ساختِ اپلیکیشنِ مخصوصِ برندمان هستیم .
این همه حرف زدم و مثال آوردم که بگویم زندگی و اتفاقاتی که پیرامونِ ما می افتد از کنترلِ ما خارج است . شرایط دارد به سمتی تغییر می کند که نیازِ ما به تلفن همراه و کامپیوتر یا لپ تاپ ؛ که در پیِ آن نیاز به ابزارِ دیگری مانند هندزفری یا هدفونِ بی سیم، پاوربانک ، و ابزارآلاتِ دیگر و همچنین نرم افزارهایی مانندِ فتوشاپ و پریمر تا ادوبی کانکت و سایت بیگ بلو باتن و تیم لینک و بسیاری از برنامه های دیگر که کلاس های آنلاین و وبینارها با کمک آن ها راحت تر و با مشکلاتِ کم تری برگزار می شوند تا همین برنامه هایی که در تلفنِ همراهِ همه یافت می شود مانندِ واتس اپ و تلگرام و اینستگرام و یوتیوب و ... روز به روز بیشتر میشود و برای رشد و توسعه و بهبود زندگی ، ناچاریم که نیاز به این ابزار را درک کنیم و سعی کنیم از تمامِ قابلیت های این نرم افزارها استفاده کنیم . برای زنده ماندن ، خوراک ، پوشاک و مسکن و با شرایطِ کنونیِ جهان ، ماسک و صابون و الکل کفایت می کنند ، برای زندگی کردن ، رشد کردن ، و رسیدن به اهدافی که برای زندگیمان داریم اما ، این شش چیزِ ساده ، کافی نیستند ! ما ناچاریم راه و روشمان برای زندگی را تغییر دهیم .
این تصاویری که آپلود ( بارگزاری ) کردم تصاویر احتمالی از شهرهای جهان در آینده است . روزی خواهد رسید که ما ناچار به وفق دادن خود با شرایط عجیب تری نسبت به کسب و کار مجازی و استفاده از برنامه های حال حاضر خواهیم شد ؛ همانطور که خود را با سپردن پول در بانک به جای پنهان کردنش در بالشتمان وفق دادیم ! یا یاد گرفتیم هنگام استفاده از وسایل نقلیه ی عمومی از کارت به جای پول نقل استفاده کنیم و ...(البته من چون کارتم را گم کردم همچنان از پول نقل استفاده می کنم !)
از دیدِ من که یک بار به این راه پا گذاشتم ، اولین راه برای رسیدن به هدف ، یافتنِ هدف است ؛ هدفی که تا ده سال ، بیست سال ، سی سال و حتی تا آخرِ عمر هم از تلاش برای آن خسته و دلسرد نشویم . گام بعد هم یافتنِ به روزترین و بهترین راه برای رسیدن به هدف است . تمام این روایتِ کوتاه برای نشان دادن دومین گامِ من برای رسیدن به هدفم است ! و باور کنید آنقدر کوتاه و ساده است که در یک مقاله ی ساده و کوتاه جا شد !
پویشِ #روایتگرباش بهانه ای شد تا حرف هایی که مدت هاست در ذهنم مانده بود تا به کسانی که با چالش هایی که من در زندگی با آن ها مواجه شده ام ، مواجه هستند را این جا بیان کنم . سعی کردم حال و روزِ این روزها را تا جایی که در توانم بود بی نقص و به روز روایت کنم . تشکر میکنم از ویرگول و سامسونگ که بهانه ای شدند تا تجربه های این روزهای سخت را با هم به اشتراک بگذاریم ؛ شاید راهی که در این مدت پیش گرفتیم ، برای کسی که در این شرایطِ سخت ، به بن بست خورده است ، الهام بخش باشد . و تشکر میکنم از شما خواننده ی عزیزی که این روایت را تا آخرین کلمات همراهی کردی .
