بعد از رسم یک مدل فرایندی برای ارزیابی کیفیت آن، باید به سه مقوله توجه شود:
منطبق بودن با اصول BPMN: مدل ارائه شما باید با منطق BPMN منطبق باشد تا بتوان آن را براحتی در نرم‌افزارهای BPMS پیاده‌سازی کرد.
منطبق با واقعیت: همچنین باید مدل ارائه شده با دنیای واقعی نیز منطبق باشد.
کامل بودن: مدل ارائه شده باید تمام حالات استثنا را شامل شده و بتواند آن را در مدل پیش‌بینی و نمایش دهد.
برای این که این سه موضوع و برخی دیگر از نکات رعایت شود. متخصصین امر تصمیم گرفتند تعدادی دستورالعمل تولید کنند تا افراد براحتی بتوانند کیفیت مدل‌ها را ارزیابی کنند. یکی از این دستورالعمل‌ها PMG7 است.
دستورالعمل1: بهترین مدل، دارای کمترین تعداد عنصر و المان است زیرا هر چه مدل ساده‌تر باشد راحت‌تر فهمیده می‌شود و همچنین معمولا کمتر دچار خطا می‌شود.
دستورالعمل2: مسیرها را کوتاه و کم کنید. مسیرهای طولانی معمولا موجب ایجاد برخی خطاها و عدم اتمام فرایند در برخی مسیرها می‌شود.
دستورالعمل3: از یک رویداد شروع و پایان برای فرایندها استفاده کنید.
دستورالعمل4: مدل را ساخت‌یافته کنید. یعنی اگر یک دروازه واگرا رسم کردید یک دروازه همگرا رسم کنید.
دستورالعمل5: از بکارگیری دروازه OR اجتناب کنید و به جای آن از دروازه XOR یا AND استفاده کنید زیرا انعشاب‌های دروازه OR بسیار زیاد است و کار پیش‌بینی فرایند را سخت می‌کند.
دستورالعمل6: برای کارها از عنوان واضح و فعلی استفاده کنید مانند "اجازه مرخصی گرفتن".
دستورالعمل7: مدل شما نباید بیش از 30 عنصر داشته باشد پس اگر دارد آن را به دو مدل با یک ورودی و یک خروجی تجزیه کنید.
