??
عمونوروز یکی از نمادهای نوروز است که در شب عید نوروز برای بچه ها هدیه می آوردو به همراه حاجی فیروز سفر میکند.
داستان عمو نوروز، داستانی عاشقانه‌است.
براساس یک باور قدیمی، نامزد عمو نوروز از یک ماه به نوروز مانده، به دارکوب‌ها و چرخریسکها میگوید که از برگ نورس درختان و گلهای نوشکفته، قبای زیبایی برای عمو نوروز که در سفر دوازده ماهه است ببافند.
حضور حاجی فیروز هم بازنمود نمایشیِ بازگشت مردگان در پایان زمستان و خوش‌آمدگویی به زنده شدن طبیعت است.
رنگ سیاه رویش، سیاهی مرگ و زمستان و قرمزی لباسش رنگ زندگی و بهار است.
شخصی به صورت، دوده می مالد و لباس قرمزی به تن می كند و با نام حاجی فیروز، دایره زنگی می زند و نوید آمدن عید می دهد.
رنگ قرمز لباس او رمزی از آتش عشق است و این رنگ مقابل روی سیاهش است كه او را خوار و بی مقدار نشان می دهد.
او ارمغانی معنوی به ما هدیه میکند که در دنیایی واقعی ما وجود دارد و آن بهار با طراوت و سرسبزی و خرمی است.
جدا از اینکه افرادی که امروزه با لباس حاجی فیروز گدایی می‌کنند، نیازمند هستند یا نه و اینکه آیا رواست مسئولان دست روی دست بگذارند و بیننده ی به سخره گرفته شدن بخشی از فرهنگ ایرانی باشند
مشکل اصلی برخی از خود ما هستیم که فرهنگ غنی سرزمین خود را پست و فرهنگ دیگران را بالا می گیریم.
آنها از یک آدم معمولی بابانوئل و افسانه‌ها می‌سازند آنگاه ما افسانه‌هایمان را به باتلاق سخره و فراموشی می‌کشانیم.
