سلام سلام سلااام
خوب هستین؟ آقا حال و احوالتون چطوره؟
دلخوشی هاتون خوبن؟
بعد از مدت ها با پست دلخوشی برگشتم و امیدوارم توی این مدت دلخوشی هاتون رو فراموش نکرده باشین!
کم کم قراره دستی به سر رو روی این خونه قدیمی بکشم تا بتونه میزبان آدم های جدیدی باشه
ولی فعلا بیاین حال احوال کنیم.. چه خبر از دلخوشی ها؟
امروز در کمال تعجب بندرعباس بعد از مدت ها بارون اومد. ما تگرگ رو هم دیدیم و قشنگ ترین قسمت وقتی بود که کل مدرسه دست توی دست هم حلقه زدیم و دور حیاط چرخیدیم، صدای خنده و دویدن بچه ها کل حیاط رو گرفته بود. معلم ها و ما دانش آموزا همگی خیس خیس شده بودیم. و می دونید،
یک جور احساس خاصی توی هوا حس میشد.. چیزی مثل مهربونی. یا شاید هم چیزی شبیه به این!
توی این مدت در کنار کتاب ها، فیلم و سریال های متفاوتی رو هم دیدم، اما یکی از دلنشین ترین ها daily dose of sunshine بود با اینکه زیاد سریال یا فیلم نگاه نمی کنم اما واقعا وضعیت بیماران و کادر بخش روان رو خوب به تصویر کشید.. دوست دارم یه روز نقدشون رو بنویسم!
_امیدوارم آدمای اطرافم خوشحال باشن
+خودت چی؟ تاحالا خودت رو خوشحال کردی؟
-من همیشه خواستهی دوستام رو تو اولویت میزاشتم، همه جوره توقعات دوستام رو میدونستم اما هیچ وقت به خودم زحمت ندادم که توقعات و خواسته های خودم رو بدونم. خودم رو نادیده گرفتم و الان من تنها کسی هستم که نیاز داره نجات داده بشه.من دلم میخواد خوشحال باشم باید چیکار کنم؟
_یکم خودخواهانه زندگی کنین و به اینکه کارتون ممکنه بقیه رو ناراحت کنه اهمیت ندین و هرکاری دوست دارین انجام بدین.
و در نهایت یاد گرفتم تحسین کردن خودم با ارزش تر از اینه که بقیه از من تعریف کنن..
Daily dose of sunshine-دیالوگ
و سر انجام،
دلخوشی هاتون:)؟
