درمورد این انیمیشن تعریف زیادی شنیده بودم، اما برای دیدنش مردد بودم. فضای فکری آدام الیوت (کارگردان) را دوست دارم. اینکه چطور واقعیت‌های زندگی را می‌بیند و چطور آنها برایمان را به تصویر می‌کشد واقعا قابل ستایش است.
در انیمیشن «مری و مکس» که برنده اسکار شده بود، فهمیدیم که آدام از نشان دادن بخش های تلخ زندگی ترسی ندارد و قبول کرده که اثرش محبوب همگان نخواهد بود، اما مخاطب خودش قطعا ازش لذت می‌برد و تحسینش می‌کند.
اما این بار در «خاطرات یک حلزون» زیبایی بیشتری می‌بینیم و قسمت‌های دلگرم کننده و حال خوب کن بیشتری دارد. طوری که بعد از تمام شدن انیمیشن هم لبخند را دارید و هم اشک گوشه‌ی چشم را، و صد در صد یک رضایت خاطر در قلبتان.
به طور کلی آدام سعی دارد مفهومی خاص از زندگی را نشان دهد. اما چرا حلزون؟ حلزون نقش شخصیتی در انیمیشن ندارد، اما یک نماد قوی در طول روایت داستان است. موضوعات ارتباط نزدیکی با موضوعات انیمیشن «مری و مکس» دارد، اما من این انیمیشن را قوی‌تر و بهتر می‌دانم. انتقاد جسورانه‌ی آدام نسبت به مسائل خیلی دیدنی و جالب است.
انیمیشن «خاطرات یک حلزون» نه تنها ارزش دیدن دارد، بلکه یک اثر بی‌نظیر است.
(ضمنا این انیمیشن مخصوص بزرگسال است!)
شما چه انیمیشن های دیدنی دیگه ای میشناسین؟
مری و مکس رو دیده بودین؟ نظرتون چی بود درموردش؟
