بسمه تعالی
حضور محترم رییس و نمایندگان مجلس شورای اسلامی
دانشگاههای تهران و سطح کشور از هفتهٔ ابتدایی مهرماه تا امروز شاهد فراز و نشیب های متعددی بودند. از تجمع و اعتراض تا تحصن و اغتشاش نقش های بوم مهر و آبان دانشگاههای سراسر کشور بوده که تا به امروز نیز ادامه یافته است. هرچند که هرچه به پیش میرویم برای دانشجویان امروز رنگها واقعیتر و نقش نهادها و تشکلها جدیتر مطرح میشود.
چندصدایی در عرصهٔ اندیشه و اجرا مسالهٔ جدید و عجیبی نیست. به خصوص هنگامی که پایش به دانشگاه باز میشود. اصلا یکی از دلایل حضور بسیج دانشجویی در صحنهٔ عمومی دانشگاه شکستن فضای تکصدایی و اعلام وجود امت حزبالله است.
در این میانه فضای دانشجویی دانشگاه به سه بخش تقسیم میشود:
1. دانشجویانی که پیوندی قلبی و عمیق با انقلاب و جمهوری اسلامی دارند و در شرایط گوناگون این محبت را ابراز کردند.
2. عدهٔ دیگری از دانشجویان به دلایل گوناگونی مانند بیکفایتی، بدعهدی و مسائلی از این قبیل با جمهوری اسلامی زاویه پیدا کردند.
3. اما گروه سوم دستهٔ دیگری از دانشجویان هستند که در میانهٔ طیف قرار دارند و از قضا اعضای تاثیرگذار فضای دانشگاه همین دانشجویانند.
رخداد های جامعه و دانشگاهها برای نسلی که حوادث گوناگون انقلاب را تجربه نکرده جو سنگینی رقم زدهاست. کار فرهنگی و تبلیغاتی تشکلهای اسلامی در کنار ظرفیتهای فرهنگی دانشگاه تا حدی میتواند وظیفهٔ تلطیف اوضاع را بر عهده بگیرد.
از سویی دیگر حضور اخیر سخنگوی دولت در میان دانشجویان این سوال را پیش میآورد در شرایطی که فضای دانشگاهها ملتهبترین روزهای خویش در یکدههٔ گذشته را میگذراند نمایندگان ملت چه نقشی را ایفا میکنند؟ چرا هنگام انتخابات، دانشگاهها در نقش نقطهٔ ثقل کشور ظاهر میشوند اما در فضای ملتهب دانشجویی باید با چشم مسلح در جستجوی نمایندگان مجلس باشیم؟
حضور پیدا نکردن در میان دانشجویان و نقش فعالی نداشتن در وقایع اخیر بر این گمان دامن میزند: نمایندگانی که به راحتی و بر اساس رای لیستی به مجلس راه پیدا کردند قدر جایگاه خود را نمیدانند و نقش خود در سپهر سیاسی را از دست دادهاند.
مجلسی که روزگاری در راس امور واقع بود امروز نمیتواند از نزدیکی دانشگاهها عبور کند و از انقلابی که صندلی نمایندگی را مدیون آن است دفاع کند.
کسانی که که با نام انقلاب اسلامی و با پسوند انقلابی در خانهٔ ملت و بر صندلی بیتالمال تکیه زدهاند اوضاع دانشگاهها را نمیبینند که اینگونه با بیتفاوتی و بیمسئولیتی از کنار هیاهوی اینروزها میگذرند؟
نمایندگان گرامی!
گمان نکنید با تشکیل کمیتهٔ انضباطی و اقدامهای اینچنینی فضای دانشگاه از التهاب خارج خواهد شد. جنگ امروز، جنگ اراده ها است؛ اگر هنوز بر باور های راستین انقلاب اسلامی، امام و شهیدان ایمان دارید، بدانید: امروز قدرت نرم جمهوری اسلامی در سطح دانشگاه و جامعه به خطر افتاده است. اگر توانایی تبیین و گفتگو با دانشجویان را از عهدهٔ خود خارج میبینید جایگاه خویش را در اختیار صالحان بگذارید و برای فردای خویش فکری کنید. وضعیتی که در آن قرار داریم عادی نیست که با عافیت طلبی و آسودگی بتوانیم از آن عبور کنیم. وضعیت جنگی آرایش جنگی میطلبد. شب و روز را به هم دوختن، جهاد و ایمان میخواهد.
به هر روی انتظاری که از نمایندگان و جایگاه مجلس میرود فراتر از عملکرد فعلی است.
حضور در دانشگاهها، گفتگوی منطقی، مناظرهٔ سیاسی و ... از راههایی است که در ادوار مختلف مجلس و دانشگاه تجربه کردیم و تاثیر آن را بر عموم دانشجویان دریافتیم.
در روز های اخیر بسیج های دانشجویی شرایط گفتگوی دوطرفه را فراهم کردند؛ بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی نیز مطابق سنت خویش از حضور نمایندگان مردم در فضای دانشگاه استقبال میکند و بستر آن را فراهم خواهد کرد.