این روزا همه دنبال آرامش هستن، آرامشی از جنس هوای پاک، صدای باد، رقص پرندگان و منظره سبزهزار. بیایین دست این رویای زیبارو بگیریم و به دنیای آرامش سفر کنیم.
تو این شلوغی، کارای روزانه و یکنواخت هر آدمی نیاز به ارامش داره، یکی با موندن و استراحت کردن تو خونه و یکی با مسافرت کوتاه به یک جای خوب و آرام. زندگی در روستا علاوه بر زیبایی و آرامشی که داره سختیهایی هم به همراه داره، بهویژه برای افرادی که تاحالا به روستا نرفته و عادت به همچین محیطی ندارند و کاملا در شهر زندگی کردهاند.
بعضی تفکرات و اعتقادات کسانی که در شهر چشم گشوده و بزرگ شدهاند باعث شده تا روستا را با آن همه زیبایی و انسانهای مهربان و باهوش، جایی بد و عقب افتاده بدانند، بهگونهای که هرکسی از روستا به شهر برود اینگونه افراد، آنها را مسخره کرده و دهاتی مینامند که این باعث تاسف میباشد. ( هرجایی خوب و بد داره)
روستا نشینان علاوه بر مهارتهایی که در زمینههای مختلف دارند اکثرا مانند همه از سواد و تجارتهای خوب و بزرگ برخوردار هستند. اگر روزی تصمیم گرفتید به روستا سفر کرده و از طبیعت آنجا لذت ببرید شک نکنید کسانی هستند که از شما پذیرایی کرده و نهایت مهماننوازی را میکنند.
هیچ بو و مکانی به خانه پدر بزرگ و مادربزرگ در روستا نمیرسد، بوی گلهای بهاری، غذاهای لذیذ مادر بزرگ، روی مهربان پدر بزرگ و هزاران لذت دیگر که مثل قسمتی از لذتهای بهشتی هستند.
در کنار این محیط زیبا و آرام سختیهایی وجود دارد بهویژه روستاهای کوچک و محروم اما این کمبودها از خوبیهای این منظره زیبا کم نمیکنه.
ولی بیایین با احترام به شخصیت خودتون و افراد نازنینی که از هر روستا و شهرستانی به شهر قدم میزارن بهتر برخورد کنید و تو هر بحث، دعوا و تهمتی از کلماتی مثل دهاتی، پشتکوهی و غیره استفاده نکنید.
بقولا هرچی میاد (مواد غذایی و نخ و پنبه و.. ) همین آدمای بااستعداد زحمت میکشن و ما استفاده میکنیم پس باید قدردان این زحمات باشیم.
پس اگه دنبال یک جای فوقالعاده برای تفریح میگردین روستاهای گردشگری بهترین گزینهاس.
