شدم شبیه چوب دو سر ... نه خودم میفهمم دارم چکار میکنم و نه اطرافیانم بهم امون میدن که بفهمم چکار باید بکنم. بنظرم که این اتفاق بین تمام پسرهای بیست و یکی دو ساله با خانوادشون میافته. اونها حس میکنن که برای بچشون چی خوبه، خودت هم حس میکنی چیز دیگهای که از قضا صد و هشتاد درجه با نظر خانوادت فرق داره برات خوبه! خلاصه که بساطیه؛ نه درسمون رو فهمیدیم نه دنبال کار حسابی رفتیم نه هیچی! هیچی به هیچی