مسخرست که میلم به نبودن کم شده نه؟
بزار فکر کنم.
میخوام زندگی کنم.
میخوام از اتاقم بیرون برم و دوستای باحال پیدا کنم.
دوست دارم برم باشگاه و مثل قبلا ورزش کنم.
دوست دارم کتابای انگیزشی که خریدم و هیچوقت نخوندم و نصفه ولشون کردم و بخونم.
دوست دارم کل روز اهنگای لانا رو گوش بدم و کار دیگه ای نکنم.
دوست دارم برای خودم باشم فقط یه بار.
دلم میخواد پاشم با دوستام برای چند سال آینده برنامه سفر بریزم(اره چند سال دیگه؛).)
دلم میخواد برم جلو آينه و بگم تو زیبایی،تو خوش‌اندامی،صدات خوبه،باحالی..
دوست دارم به آینده فکر کنم بدون اینکه استرس سراغم بیاد.
میخوام بیام ویرگول و از چیزای قشنگ بگم،میدونی آدمی که قلبش شکسته اس نمیتونه کلمه های قشنگی به زبون بیاره،میخوام چیزای قشنگی بگم.
میخوام برگردم و در مورد سنگا بخونم و تحقیق کنم و بازم کلی تاریخ بخونم.
دلم میخواد از ته دل بخندم.
دلم میخواد که زندگی کنم ولی انگار خسته‌ام. خیلی خسته، انگار برای هیچکدوم انرژی ندارم. ولی چی میشه اگه بشه؟.
