دوست داری بیت کوین رو بشناسی؛کلیک کن.

بیت کوین چیست؟

بیت کوین اولین سیستم پرداخت و ارز دیجیتال غیرمتمرکز موفق جهان است که در سال 2009 توسط یک خالق مرموز که فقط به نام ساتوشی ناکاموتو شناخته می شود راه اندازی شد. کلمه "کریپتوکارنسی" به گروهی از دارایی های دیجیتالی اشاره دارد که در آن تراکنش ها با استفاده از رمزنگاری ایمن و تأیید می شوند - یک روش علمی برای رمزگذاری و رمزگشایی داده ها. این تراکنش‌ها اغلب در رایانه‌هایی ذخیره می‌شوند که در سراسر جهان از طریق یک فناوری دفتر کل توزیع‌شده به نام بلاک چین توزیع می‌شوند.

بیت کوین را می توان به واحدهای کوچکتر به نام «ساتوشی» (حداکثر 8 رقم اعشار) تقسیم کرد و برای پرداخت استفاده کرد، اما به عنوان یک ذخیره ارزش مانند طلا نیز در نظر گرفته می شود. این به این دلیل است که قیمت یک بیت کوین منفرد از زمان پیدایش به طور قابل توجهی افزایش یافته است - از کمتر از یک سنت به ده ها هزار دلار. هنگامی که بیت کوین به عنوان دارایی بازار مورد بحث قرار می گیرد، با نماد BTC نشان داده می شود.

اصطلاح "غیرمتمرکز" اغلب هنگام بحث در مورد ارز دیجیتال استفاده می شود و به سادگی به معنای چیزی است که به طور گسترده توزیع شده است و هیچ مکان متمرکز و یا مرجع کنترلی ندارد. در مورد بیت کوین و در واقع بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر، فناوری و زیرساخت حاکم بر ایجاد، عرضه و امنیت آن به نهادهای متمرکز مانند بانک ها و دولت ها برای مدیریت آن متکی نیست.

در عوض، بیت کوین به گونه ای طراحی شده است که کاربران بتوانند مستقیماً از طریق یک شبکه همتا به همتا با یکدیگر مبادله کنند. نوعی شبکه که در آن همه کاربران از قدرت یکسانی برخوردارند و مستقیماً بدون سرور مرکزی یا شرکت واسطه ای به یکدیگر متصل می شوند. این اجازه می دهد تا داده ها به اشتراک گذاشته و ذخیره شوند یا پرداخت های بیت کوین به طور یکپارچه بین طرفین ارسال و دریافت شود.

شبکه بیت کوین کاملاً عمومی است، یعنی هر کسی در جهان با اتصال به اینترنت و دستگاهی که به آن متصل شود می تواند بدون محدودیت شرکت کند. همچنین منبع باز است، به این معنی که هر کسی می تواند کد منبعی را که بیت کوین بر اساس آن ساخته شده است، مشاهده یا به اشتراک بگذارد.

شاید ساده ترین راه برای درک بیت کوین این باشد که آن را مانند اینترنت برای پول در نظر بگیرید. اینترنت کاملا دیجیتالی است، هیچ فردی مالک آن نیست یا کنترل نمی‌کند، بدون مرز است، 24 ساعته کار می‌کند، و افرادی که از آن استفاده می‌کنند می‌توانند به راحتی داده‌ها را بین یکدیگر به اشتراک بگذارند. حال تصور کنید که یک «ارز اینترنتی» وجود داشته باشد که همه کسانی که از اینترنت استفاده می‌کنند بتوانند به ایمن کردن آن کمک کنند، آن را صادر کنند و بدون نیاز به دخالت بانک، مستقیماً با آن پول به یکدیگر پرداخت کنند. این همان چیزی است که بیت کوین در اصل وجود دارد.

جایگزینی برای ارز فیات

ناکاموتو در ابتدا بیت کوین را به عنوان جایگزینی برای پول سنتی طراحی کرد، با این هدف که در نهایت به یک ارز قانونی پذیرفته شده جهانی تبدیل شود تا مردم بتوانند از آن برای خرید کالا و خدمات استفاده کنند.

با این حال، سود بیت کوین برای پرداخت به دلیل نوسانات قیمت آن تا حدودی متوقف شده است. نوسانات کلمه ای است که برای توصیف میزان تغییر قیمت دارایی در یک دوره زمانی استفاده می شود. در مورد بیت کوین، قیمت آن می تواند به طور چشمگیری روز به روز – و حتی دقیقه به دقیقه – تغییر کند و آن را به گزینه ای کمتر از ایده آل برای پرداخت تبدیل کند. به عنوان مثال، شما نمی خواهید برای یک فنجان قهوه 3.50 دلار بپردازید و 5 دقیقه بعد ارزش آن 4.30 دلار است. برعکس، اگر قیمت بیت کوین پس از تحویل قهوه به شدت کاهش یابد، برای بازرگانان نیز کار خوبی نخواهد داشت.

از بسیاری جهات، بیت کوین برعکس پول سنتی عمل می کند: توسط بانک مرکزی کنترل یا صادر نمی شود، عرضه ثابتی دارد (به این معنی که بیت کوین جدید نمی تواند به دلخواه ایجاد شود) و قیمت آن قابل پیش بینی نیست. درک این تفاوت ها کلید درک بیت کوین است.

بیت کوین چگونه کار می کند؟

درک سه جزء جداگانه برای بیت کوین بسیار مهم است که همه آنها با هم ترکیب می شوند تا یک سیستم پرداخت غیرمتمرکز ایجاد کنند:

• شبکه بیت کوین
• ارز رمزنگاری شده بومی شبکه بیت کوین، به نام بیت کوین (BTC)
• بلاک چین بیت کوین

بیت کوین در یک شبکه همتا به همتا اجرا می شود که در آن کاربران - معمولاً افراد یا نهادهایی که می خواهند بیت کوین را با دیگران در شبکه مبادله کنند - برای انجام و تأیید تراکنش ها به کمک واسطه ها نیاز ندارند. کاربران می توانند انتخاب کنند که رایانه خود را مستقیماً به این شبکه متصل کرده و دفتر کل عمومی آن را دانلود کنند که در آن تمام تراکنش های تاریخی بیت کوین ثبت شده است.

این دفتر کل از فناوری موسوم به «بلاک چین» استفاده می کند که به آن «فناوری دفتر کل توزیع شده» نیز گفته می شود. فناوری بلاک چین چیزی است که به تراکنش‌های ارزهای دیجیتال اجازه می‌دهد تا به روشی غیرقابل تغییر و شفاف تأیید، ذخیره و سفارش داده شوند. تغییرناپذیری و شفافیت اعتبار حیاتی برای سیستم پرداختی است که بر اعتماد صفر متکی است.

هر زمان که تراکنش‌های جدید تأیید و به دفتر کل اضافه می‌شوند، شبکه نسخه هر کاربر از دفتر را به‌روزرسانی می‌کند تا آخرین تغییرات را منعکس کند. آن را به عنوان یک سند باز Google در نظر بگیرید که وقتی هر کسی که دسترسی دارد محتوای آن را ویرایش می کند، به طور خودکار به روز می شود. هر زمان که تراکنش‌های جدید تأیید و به دفتر کل اضافه می‌شوند، شبکه نسخه هر کاربر از دفتر را به‌روزرسانی می‌کند تا آخرین تغییرات را منعکس کند.

همانطور که از نام آن پیداست، بلاک چین بیت کوین یک رشته دیجیتالی از «بلاک ها» است که به ترتیب زمانی مرتب شده اند – تکه هایی از کد که حاوی داده های تراکنش بیت کوین است. با این حال، ذکر این نکته ضروری است که اعتبارسنجی تراکنش ها و استخراج بیت کوین فرآیندهای جداگانه ای هستند. چه تراکنش ها به بلاک چین اضافه شوند یا نه، ماینینگ همچنان می تواند رخ دهد. به همین ترتیب، انفجار در تراکنش‌های بیت‌کوین لزوماً نرخ یافتن بلاک‌های جدید توسط ماینرها را افزایش نمی‌دهد.

صرف نظر از حجم تراکنش هایی که منتظر تایید هستند، بیت کوین طوری برنامه ریزی شده است که اجازه می دهد بلاک های جدید تقریباً هر 10 دقیقه یک بار به بلاک چین اضافه شوند.

با توجه به عمومی بودن بلاک چین، همه شرکت کنندگان در شبکه می توانند تراکنش های بیت کوین را در زمان واقعی ردیابی و ارزیابی کنند. این زیرساخت احتمال یک مسئله پرداخت آنلاین را کاهش می دهد که به عنوان دوبل خرج کردن شناخته می شود. هزینه مضاعف زمانی اتفاق می‌افتد که کاربر سعی می‌کند یک ارز دیجیتال را دو بار خرج کند.باب، که 1 بیت کوین دارد، ممکن است سعی کند آن را همزمان برای ریچی و الیزا ارسال کند و امیدوار است که سیستم آن را تشخیص ندهد.

در سیستم بانکداری سنتی از هزینه های مضاعف جلوگیری می شود زیرا مصالحه توسط یک مقام مرکزی انجام می شود. همچنین با پول نقد فیزیکی مشکلی نیست زیرا نمی‌توانید یک اسکناس یک دلاری را به دو نفر تحویل دهید.

با این حال، بیت کوین دارای هزاران نسخه از یک دفتر کل است و بنابراین نیاز است که کل شبکه کاربران به اتفاق آرا در مورد اعتبار هر تراکنش بیت کوینی که انجام می شود به توافق برسند. این توافق بین همه طرفین چیزی است که به عنوان "اجماع" شناخته می شود.

همانطور که بانک ها به طور مداوم موجودی کاربران خود را به روز می کنند، هر کسی که یک نسخه از دفتر کل بیت کوین را دارد مسئول تایید و به روز رسانی موجودی همه دارندگان بیت کوین است. بنابراین، سؤال این است: چگونه شبکه بیت‌کوین تضمین می‌کند که اجماع حاصل شود، حتی اگر نسخه‌های بی‌شماری از دفتر کل عمومی در سراسر جهان ذخیره شده باشد؟ این کار از طریق فرآیندی به نام "اثبات کار" انجام می شود.

رایانه های موجود در شبکه بیت کوین از فرآیندی به نام اثبات کار (PoW) برای اعتبارسنجی تراکنش ها و ایمن سازی شبکه استفاده می کنند. اثبات کار «مکانیسم اجماع» بلاک چین بیت کوین است.

بیت کوین چگونه ایجاد می شود؟

شبکه بیت کوین به طور خودکار بیت کوین تازه ضرب شده را برای ماینرها منتشر می کند که بلاک های جدید را پیدا کرده و به بلاک چین اضافه کنند. کل عرضه بیت کوین دارای سقف 21 میلیون سکه است، به این معنی که وقتی تعداد سکه های در گردش به 21 میلیون رسید، پروتکل ضرب سکه های جدید را متوقف خواهد کرد. به نوعی، استخراج بیت کوین هم به عنوان اعتبار سنجی تراکنش و هم در فرآیند صدور بیت کوین دو برابر می شود (تا زمانی که تمام سکه ها استخراج شوند، تنها به عنوان فرآیند اعتبارسنجی تراکنش عمل می کند).

نکته مهم این است که افزایش میزان توان محاسباتی اختصاص داده شده به استخراج بیت کوین به معنای استخراج بیت کوین بیشتر نخواهد بود. ماینرهایی که قدرت محاسباتی بیشتری دارند فقط شانس خود را برای دریافت پاداش با بلاک بعدی افزایش می دهند، بنابراین مقدار بیت کوین استخراج شده در طول زمان نسبتاً ثابت می ماند.

شبکه بیت کوین از یک استراتژی توزیع سکه به نام «نصف کردن بیت کوین» استفاده می کند که تضمین می کند مقدار بیت کوین توزیع شده بین ماینرها در طول زمان کاهش می یابد. با کاهش تدریجی عرضه بیت کوین جدید وارد شده به گردش، ایده این است که به حمایت از قیمت دارایی کمک می کند (بر اساس اصول اساسی عرضه و تقاضا).

نصف شدن بیت کوین (گاهی اوقات به نام "halvenings" نامیده می شود) هر 210000 بلاک یا تقریباً چهار سال یکبار اتفاق می افتد. هنگامی که پروتکل بیت کوین برای اولین بار در سال 2009 راه اندازی شد، هر ماینر موفق 50 بیت کوین (BTC) به عنوان پاداش بلوک دریافت کرد. درسال 2021: جوایز بلاک 6.25 بیت کوین است که از 12.5 بیت کوین قبل از نصف شدن بیت کوین در می 2020 کاهش یافته است.

انتظار می رود هاوینگ بعدی در سال 2024 انجام شود و پاداش بلاک مجدداً به 3.125 BTC کاهش یابد. این روند تا زمانی ادامه خواهد داشت که در نهایت سکه دیگری برای استخراج باقی نماند.

امروزه بیش از 18.7 میلیون بیت کوین در گردش وجود دارد، یعنی فقط 2.25 میلیون بیت کوین برای ورود به گردش باقی مانده است. با این حال، با در نظر گرفتن اصل نصف شدن و سایر عوامل شبکه مانند سختی استخراج، تخمین زده می‌شود که آخرین بیت کوین در حدود سال ۲۱۴۰ استخراج شود.

کیف پول بیت کوین چیست؟

کیف پول بیت کوین یک برنامه نرم افزاری است که بر روی یک کامپیوتر یا دستگاه اختصاصی اجرا می شود که عملکرد مورد نیاز برای ایمن سازی، ارسال و دریافت بیت کوین را فراهم می کند. در مقابل، خود بیت کوین در کیف پول ذخیره نمی شود. در عوض، این کیف پول کلیدهای رمزنگاری را ایمن می کند - که اساساً یک نوع رمز بسیار تخصصی است - که مالکیت مقدار خاصی از بیت کوین را در شبکه بیت کوین اثبات می کند.

هر زمان که تراکنش بیت کوین انجام می شود، مالکیت بیت کوین از فرستنده به گیرنده منتقل می شود و شبکه کلیدهای گیرنده را به عنوان «رمز عبور» جدید برای دسترسی به بیت کوین تعیین می کند.

بیت کوین از سیستمی به نام رمزنگاری کلید عمومی (PKC) برای حفظ یکپارچگی بلاک چین خود استفاده می کند. PKC که در ابتدا برای رمزگذاری و رمزگشایی پیام ها استفاده می شد، اکنون معمولاً در بلاک چین ها برای ایمن سازی تراکنش ها استفاده می شود. این سیستم تنها به افرادی که مجموعه کلیدهای مناسبی دارند اجازه می دهد تا به سکه های خاص دسترسی داشته باشند.

دو نوع کلید برای داشتن و اجرای تراکنش های بیت کوین مورد نیاز است: کلید خصوصی و کلید عمومی. هر دو کلید رشته هایی از کاراکترهای الفبایی عددی تصادفی هستند که برای رمزگذاری و رمزگشایی تراکنش ها استفاده می شوند. در شبکه بیت کوین، PKC توابع ریاضی یک طرفه را پیاده‌سازی می‌کند که حل آن‌ها از یک راه آسان است و برگشت آن تقریبا غیرممکن است.

بلاک چین از الگوریتم ریاضی یک طرفه برای ایجاد یک کلید عمومی از کلید خصوصی استفاده می کند. با این کار، بازسازی کلید خصوصی از کلید عمومی عملا غیرممکن است، به این معنی که بهتر است کلیدهای خود را گم نکنید (یا رمز عبور خود را برای دسترسی به آنها فراموش نکنید). همچنین، یک آدرس عمومی دریافت خواهید کرد که به سادگی شکل هش شده یا کوتاه‌تر کلید عمومی شما است.

این آدرس مشابه آدرس خانه عمل می کند و برای دریافت بیت کوین به اشتراک گذاشته می شود. از سوی دیگر، کلید خصوصی باید از چشمان کنجکاو پنهان بماند، همانطور که پین کارت نقدی شما تنها برای چشمان شما در نظر گرفته شده است.

برای انجام تراکنش ها، باید از کلید خصوصی و کلید عمومی خود برای رمزگذاری و امضای تراکنش های بیت کوین خود استفاده کنید. همچنین، شما باید آدرس عمومی گیرنده را درج کنید. با این کار، تنها گیرنده با کلید خصوصی مناسب می تواند بیت کوین منتقل شده را باز کند یا ادعا کند.

اگر از این مطالب استفاده بردید و براتون مفید بود؛ لایک فراموش نشه و حتما بنده رو از نظرات با ارزش خودتون بهره مند کنید.

با تشکر از شما