ترکیبات فنلی بخش عمده ای از ترکیبات موجود در گیاهان ، به ویژه در دانه های آنها و برگهای سبز را تشکیل می دهند تا از طریق فعالیت آنتی اکسیدانی خود در برابر صدمات اکسیداتیو محافظت کنند. اکنون اعتقاد بر این است كه این مزایا را می توان برای انسان نیز گسترش داد.
اثرات بیولوژیکی و سلامتی قهوه به طور گسترده ای مورد بررسی قرار گرفته است. قهوه حاوی مقدار قابل توجهی آنتی اکسیدانهای خانواده اسیدهای هیدروسینامیک است: اسیدهای کلروژنیک (CGA) که شامل اسیدهای کافئینوکلینیک (CQA) با ایزومرهای اصلی (3- ، 4- و 5-CQA) و ترکیبات مرتبط با آن مانند اسید کافئیک ، اسید ferulic و اسید P-Coumaric؛ این ترکیبات اصلی ترین بخش فنولیکی است که در دانه های قهوه سبز وجود دارد.
رست به طرز چشمگیری در ترکیب پلی فنولهای قهوه از طریق واکنش مایایلارد تأثیر می گذارد ، بعضی از ترکیبات فنولیک از بین می روند. با این حال ، ترکیبات جدید با فعالیت آنتی اکسیدان ها تولید می شوند. در واقع ، لوبیا که تحت شرایط واسطه (بو داده متوسط) برشته شده اند ، حداکثر فعالیت آنتی اکسیدانی دارند.
قهوه منبع اصلی CGA در رژیم غذایی انسان است ، میزان مصرف روزانه توسط افراد مشروبات الکلی از 0.5 تا 1.0 گرم است در حالی که پرهیز کنندگان قهوه به طور معمول کمتر از 100 میلی گرم در روز مصرف می کنند.
یک فنجان قهوه ممکن است حاوی 70 - 350 میلی گرم اسید کلروژنیک باشد. برخی از مطالعات در مورد فعالیت آنتی اکسیدانی نوشیدنی های پلی فنلی که معمولاً مصرف می شوند ، تأیید کردند که 5-CQA یکی از مهمترین کسری در برابر فرآیندهای اکسیداتیو خاص است. علاوه بر این ، مفهوم در دسترس بودن زیستی روی اسیدهای فنلیک اعمال می شود ، زیرا آنها مستقیماً توسط بدن انسان جذب می شوند و این یک گام اساسی برای درک ویژگی های تقویت کننده سلامتی آنها است.
منبع الیرون
