با اینکه شهید مطهری این کتاب را قبل از انقلاب نوشته است، وقتی آن را می خواندم اصلا تفاوت زمان را حس نمی کردم. فکر می کردم همین سالها نوشته شده است. از بس که نثر روانی دارد. این همه توجه به کتاب «داستان راستان» لایق آن است.
حتی حس می کنم بعضی از داستان های معصومین (علیهم السلام) که الان بین ما گفته می شود به وسیله این کتاب معروف شده اند. مثل داستان پیامبر (صلی الله علیه و آله) که برگشتند و شترشان را بستند. یا امام علی (علیه السلام) که فردی مسیحی را تا مقصد، بدرقه کردند.
شهید مطهری چه اسم قشنگی برای کتابش انتخاب کرده است. داستان افراد راستین و داستان های راست. هر وقت کتاب را می خواندم با این موضوع حال می کردم.
به علاوه از اینکه داستان ها را بدون واسطه از کتاب می خواندم، خیلی لذب بردم. خیلی نکات خوبی از کتاب «داستان راستان» یاد گرفتم. بعضی داستان ها که شنیده بودم را در کتاب، کامل آن ها را خواندم.
کتاب بی نظیری هست و خیلی آن را دوست داشتم.
داستان راستان، مرتضی مطهری، انتشارات صدرا.
