خودم را یک روز جای افرادی گذاشتم که مشکل بی‌اختیاری ادرار دارند. فکر کردم کار آسانی است اما این طوری نبود. وقتی رفتم کمی مقاله و کتاب خواندم؛ دیدم فکرم اشتباه است. من تصور می‌کردم فقط سالمندان دچار این مشکل می‌شوند. ولی دیدم طیف بیشتری از آدم‌ها بی‌اختیاری ادرار دارند و فقط مختص سالمندان نیست. واقعاً شوکه شدم!
فهمیدم ممکن است خانم‌ها بعد از زایمان دچار بی‌اختیاری ادرار استرسی بشوند. در کتابی خواندم از هر 10 خانم یک نفر دچار مشکلات کنترل ادرار است. شایع‌ترین مشکل، بی‌اختیاری ادرار است. برایم سخت است که تصور کنم با عطسه کردن و خندیدن یا خم و راست شدن شلوارم خیس شود.
فهمیدم در آقایان بزرگی پروستات باعث بی‌اختیاری ادراری لبریزی می‌شود که باعث قطره قطره خارج شدن ادرار می‌شود. وقتی تصور می‌کنم با رفتن به سرویس بهداشتی مثانه‌ام خالی از ادرار نخواهد شد و ناگهان نیاز به دفع ادرار خواهم کرد.
می‌بینم که چقدر این که خودم را جای آنها بگذارم را ساده گرفتم. اگر بی‌اختیاری ادرار فوریتی داشته باشم، احتمالا قبل از رسیدن به سرویس بهداشتی خودم را خیس خواهم کرد.
آماری خواندم که تعجب کردم اینکه از هر 100 نفر بزرگسال، تقریبا یک نفر شب ادراری دارد. نوشته شده بود که بیماری‌هایی مثل ام اس، دیابت، پارکینسون، سکته مغزی، ضعف عضلات کف لگن، عفونت مثانه و ترومای اعصاب مثانه هم باعث بی‌اختیاری ادرار می‌شود. چقدر افراد زیادی با این مشکل مواجه هستند که فکرش را نمی‌کردم و علاوه بر بیماران خانواده هایشان که خیلی درگیر مشکل اند. با افزایش سن هم اگر با مشکلات ذهنی باشد، می تواند مشکل کنترل ادرار را ایجاد کند.
حالا خوش حالم که ویرگول و شرکت ایزی لایف کمک به این بیماران را مسئولیت اجتماعی خودشان می‌دانند تا دیگر خیلی ها خجالت نکشند، از فعالیت های اجتماعی فاصله نگیرند، خودشان را دور از بقیه نبینند، موقعیت شغلی را از دست ندهند و مهمانی‌ها را بروند.
