این فیلم سینمایی ایرانی کمدی به کارگردانی بهرام افشاری است. ماجرا این است که آقا یعقوب دارد می میرد ولی جایزه 30 میلیارد تومانی برنده می شود، حالا همه تلاش می کنند که او زنده بماند. «بهرام افشاری» و «هوتن شکیبا» در آن بازی می کنند.
این فیلم قشنگ بود و ما به سینمای کوچکی رفته بودیم، هم پر بود و هم صدای خندیدن می آمد. حس می کردم شوخی های فیلم توسط بیننده ها درک می شد. برای بچه ها هم فیلم بدی نیست. کمدی بود که واقعا کمدی بود. (نه اینکه فقط اسمش کمدی نباشد و اصلا خنده دار نباشد.) من وسط نشسته بودم، بعد از سینما، برادر کوچکترم می گفت که آقایی که کنارش نشسته بوده است، خیلی می خندیده است.
خیلی جاها خواندم که می گویند که فیلم خوبی نیست و شوخی های سطحی دارد. با این حال، به نظر من بین فیلم هایی که این چند وقت ساخته شده اند واقعا خوب بود. نه شوخی های جنسی و نه مواد مخدر دارد. فحش های بدی هم در آن نبود.
ما، خودمان، از طرفداران برنامه «جوکر» هستیم و هر چهارشنبه منتظر آن هستیم ولی شوخی های فیلم «۷۰ سی» بهتر از بعضی قسمت های جوکر هست. البته نمی شود از بعضی قسمت های جوکر گذشت؛ مثل «شعبده بازی های غلامرضا نیکخواه».
ترکیب بازیگران خوب بود. روند داستان نه تند و نه کند بود. و تا آخر ما را پای فیلم می کشاند. هر لحظه که فکر می کردیم ماجرا تمام شده، اتفاق جدیدی می افتاد. شوخی با قد بلند برات (بهرام افشاری) هم جالب بود.
چیزی در فیلم دوست نداشتم این بود که احیای قلبی که در فیلم بود، درست نبود. به پدل الکتروشوک ژل نزده بودند و قرار گیری پدل ها روی بدن بیمار درست نبود. (من وقتی فیلم و سریال می بینم خیلی به جزئیات پزشکی توجه می کنم.)
در کل فیلم خوبی بود و پیشنهاد می دهم که ببینید.
