نویسندگان:
زهرا فتحی اشلقی؛ کارشناسی آموزش ریاضی
یلدا هراتی؛کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی
دکتر فردین احمدی؛ استاد دانشگاه فرهنگیان و آزاد
چکیده
در دهههای اخیر، پیشرفت فناوریهای دیجیتال، شیوههای آموزش و یادگیری را دگرگون ساخته است. کلاسهای هوشمند بهعنوان نماد آموزش نوین، بستری فراهم کردهاند که در آن معلم از ابزارهای فناورانه برای فعالسازی ذهن و انگیزهی یادگیری دانشآموزان بهره میگیرد. این کلاسها با ترکیب امکانات چندرسانهای، ارتباطات آنلاین، و روشهای یادگیری مشارکتی، فرصتهای تازهای برای رشد مهارتهای شناختی، اجتماعی و فناورانه ایجاد میکنند. پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش کلاسداری هوشمند در ارتقای کیفیت یادگیری و تقویت خلاقیت دانشآموزان انجام شده است. در این مقاله، ضمن بررسی مبانی نظری و مطالعات پیشین، ابعاد کاربردی این مدل آموزشی و چالشهای اجرایی آن در مدارس ایران تحلیل میشود. یافتهها نشان میدهد که کلاسداری هوشمند، نقش معلم را از «انتقالدهندهی دانش» به «تسهیلگر یادگیری» تغییر داده و با ایجاد محیطی پویا و جذاب، انگیزش، خودآموزی و مشارکت دانشآموزان را افزایش میدهد. در پایان، راهکارهایی برای نهادینهسازی این الگو در نظام آموزشی کشور ارائه شده است.
کلیدواژه:کلاس هوشمند، کلاسداری پویا، فناوری آموزشی، خلاقیت در آموزش، یادگیری تعاملی
روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق
