خب تو پست قبلی گفتیم که چون ما تو یه دنیای شیمیایی غوطه وریم و خودمون هم جز ناچیزی از اون هستیم، پس آنالیز شیمیایی هم در همه چیزهایی که دور و برمون میبینیم به صورت مستقیم یا غیر مستقیم دخیله.
کنترل کیفی مواد غذایی و دارویی با همین روش های آنالیزی انجام میشه. چندتا مثال بزنم: آلودگی هوا که ما تو این چند سال همه در موردش حرف میزنیم و اخیرا هم یاد گرفتیم در مورد شاخص آلاینده ها و مقدار مجاز یا غیرمجاز این اعداد صحبت کنیم!! فقط اعدادی نیستند که رو مانیتورها می بینیم. اینا هر کدوم با روش های آنالیز شیمیایی اندازه گیری می شن که نیاز به دانش تخصصی، آدمای متخصص و البته در بسیاری از مواقع دستگاه های با تکنولوژی بالا دارند. خب بحث های داغ دیگه ای که زیاد هم در شبکه های اجتماعی درباره شون صحبت میشه یا تو هر جمع که باشیم صحبت هایی در مورد نگرانی در مورد این موضوعات می شنویم به همین موضوع آنالیز های شیمیایی مربوط اند: آلودگی باقی مانده سموم و یا نیتریت ها در سبزیجات و میوه ها، آفلاتوکسین در شیر، وایتکس در شیر، سرب در مواد آرایشی بهداشتی، تست الکل راننده ها، افزودنی های غیرمجاز در مواد غذایی، تقلب در عسل، زعفران، روغن زیتون و … رهایی از همه این نگرانی ها ختم میشه به استفاده درست از روش های آنالیز شیمیایی. آنالیز شیمیایی دقیقا بهمون میگه که قصه چیه و چی و چقدر از مواد مضر (سموم، سرب و …) و همین طور مقدار اجزائ مفید موجود (ویتامین، پروتئین و .. ) توی یه ماده غذایی و …. در چیزایی که میخوریم و استفاده می کنیم هست. اینا و هزاران مثال دیگه بخشی از کاربردهای مستقیم روش های آنالیز شیمیایی تو زندگی روزمره ماست.
یه بخش بزرگ تر و البته غیر مستقیم تر هم بر میگرده به دونستن در مورد ترکیبات شیمیایی چیزهایی که می پوشیم و یا وسایلی که استفاده می کنیم.. اگرچه کمتر به اینا توجه می کنیم ولی همین وسایل هم می تونن در سلامتی و محیط زیست نقش تعیین کننده ای داشته باشن. ظروف آشپزخانه، وسایل شیشه ای و سرامیکی، مواد شوینده، خاک، لباس، کفش و ...
کی می دونه هر روز چه مواد مضر شیمیایی و چقدر از هر کدوم وارد بدنش میشه و چه کاری با بدنش می کنه!!
