قطعا هیچ سازنده و برندی خواهان اضافه کردن مواد سمی به محصولاتش نیست. حداقل برای برندهای معتبر بین المللی اثبات وجود مواد سمی در محصولات شان بسیار پرهزینه و خسارت بار خواهد بود. با این حال، وجود سرب طبق گزارش FDA در بسیاری از برندهای معتبر بین المللی مانند L’Oréal ، Clinique ، Maybelline، Dior و Revlon تایید شده است. بنابراین ادعای محصولات آرایشی بدون سرب (lead-free) کاملا نادرست است.
همان طور که در مقاله قبل توضیح دادیم فلزات سنگین به صورت طبیعی در پوسته زمین و خاک وجود دارند. گسترش روز افزون صنایع و شهر نشینی و نزدیکی و هم جواری با مراکز صنعتی حضور این آلاینده ها در تمامی مواد مصرفی ما را اجتناب ناپذیر کرده است. چیزی که در مورد مواد آرایشی، دارویی و مواد غذایی مهم است توجه به این نکته است که خلوص مواد اولیه باید به شدت کنترل شود. بنابراین خلوص مواد اولیه مصرفی تعیین کننده میزان و مقدار این آلاینده ها در محصول نهایی خواهد بود.
سرب تنها فلز یا ماده سمی موجود در مواد آرایشی –بهداشتی نیست. گزارش های FDA و مقالات منتشر شده حضور فلزات سمی دیگری چون کادمیم، کرم، آلومینیم و نیکل را تایید کرده اند. همان طور که قبلا گفته شد مواد آلی مضری چون انواع پارابن ها، فتالات ها، فرمالدئید، مواد خوشبو کننده و غیره نیز باید به فهرست مواد سمی موجود در مواد آرایشی –بهداشتی اضافه کرد.
میزان سرب و آلاینده های دیگری که روزانه از طریق تنفس هوای آلوده یا مصرف مواد خوراکی، کشیدن سیگار و .. وارد بدن می شود، بسیار بالاتر از مقداری ست که از طریق استفاده روزانه از مواد آرایشی –بهداشتی وارد بدن می شود.
مسئله بسیار مهمی که در مورد سمیت مواد موجود در لوازم بهداشتی و آرایشی و البته هر ماده مصرفی دیگر باید مد نظر قرار داد، در معرض قرار گرفتن مزمن (long-term exposure) با این آلاینده ها است. یعنی قدرت سمیت سرب و فلزات سنگین دیگر در مسمومیت تدریجی طی ماه ها و حتی سال ها مشخص می شود.
و نکته تکراری این که مالش یا ساییدن یک قطعه طلا به مواد آرایشی و سیاه شدن طلا (تست طلا) به هیچ وجه نشان دهنده وجود یا عدم وجود سرب نیست. به دلیل وجود موم و مواد دیگر، فلزاتی مثل نقره هم سیاه می شوند. جملاتی مثل “رژلب سبکیه!! رو لبم حسش نمی کنم، بافت نرمی داره و ..” هم ربطی به وجود سرب ندارند. تنها راه درست تعیین مقدار سرب در رژلب استفاده از روش های آنالیز مواد است.
