آنچه طراحان وب باید از فونت ها بدانند: اگر مروری بر صنعت چاپ داشته باشیم، اولین دستگاه‌های چاپ قادر بودند کلمات لاتین را با استفاده از حروف سربی بر روی کاغذ حک کنند.با ورود به عصر کامپیوتر، به ابزار مشابهی جهت نمایش اطلاعات در این دنیا نیاز بود، این نیازها منجر به پیدایش فونت شد. در واقع فونت ابزاری جهت نمایش اطلاعات در دنیای دیجیتال است.
یک فونت از قسمت‌های مختلفی تشکیل شده است. که عبارت است از کاراکتر ها، حروف و سمبل‌هایی هستند که در یک فونت وجود دارند. از طرفی دیگر یک کاراکتر دارای حالات مختلفی است،
برای مثال کاراکتر ب از حالات ب – بـ – ـبـ – ـب تشکیل شده است، این حالات مختلف یک کاراکتر را گلیف می‌گویند.
ابزاری به نام موتور رندر متن با توجه به مشخصات هر کاراکتر نسبت به کاراکترهای بعد و قبل از آن یکی از حالات مختلف گلیف مورد نظر را شناسایی کرده و بر روی خروجی ترسیم می‌کند.
با فراگیرتر شدن کامپیوترها در نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی، نیاز بود تا زبانهای بیشتری به دنیای دیجیتال وارد شود. به همین دلیل تولیدکنندگان کامپیوتر اقدام به ایجاد استاندادرهای مختلف کردند که هر استاندارد حاوی کاراکترها و سمبل‌هایم ورد نیاز یک یا چند زبان با ریشه مشترک بود. به این صفحات کدپیج گفته میشد. متاسفانه وجود کدهای برابر و یکسان در کدپیج‌های مختلف باعث سردرگمی کاربران شده بود.
برای مثال شخصی با استفاده از کدپیج زبان آلمانی یک متن را می‌نوشت و دیگری بدون اینکه اطلاعی از کدپیج نگارنده داشته باشد، با استفاده از کدپیج روسی اقدام به مطالعه متن می‌کرد.
مطلب مرتبط:دانلود مجموعه فونت فارسی اصلاح شده برای وب
نتیجه آنکه متنی که کاربر نهایی مطالعه می‌کرد حاوی یکسری کاراکتر و سمبل زبان روسی بود که هیچ ارتباطی با متن نوشته شده به زبان آلمانی نداشت. با ازدیاد این مشکلات کنسرسیومی به نام یونی‌کد اقدام به وضع استانداردی کرد که با نام خود این کنسرسیوم به نام یونی‌کد شناخته می‌شود.
یونی‌کد، حاوی اطلاعات مربوط به کاراکترها و سمبل‌های تمامی زبانهای زنده و مرده دنیاست. این استاندارد با مشخص کردن جداول متفاوت،
زبانهای با ریشه مشترک را مانند زبان عربی، فارسی، فارسی دری، اردو و غیره را در یک جدول جای داده و تمامی اطلاعات مورد نیاز آنها را شامل می شود . بدون اینکه کد مورد استفاده در یک گلیف، در گلیف دیگری در هر زبان دنیا استفاده شده باشد.
در سالهای ابتدایی وب، طراحان وب برای نمایش متون مورد نظر از فونت‌های استاندارد استفاده می‌کردند. برای زبان فارسی، عموم وب‌سایت‌ها از فونت Tahoma استفاده می‌کردند
در سالهای ابتدایی وب، طراحان وب برای نمایش متون مورد نظر از فونت‌های استاندارد استفاده می‌کردند. برای زبان فارسی، عموم وب‌سایت‌ها از فونت Tahoma استفاده می‌کردند، تنها دلیل استفاده از این فونت، اطمینان خاطر از وجود این فونت در سیستم کاربر نهایی بود.
با ظهور وب فونت‌ها این قابلیت بوجود آمد که طراح صفحه وب، یک فونت که در سیستم کاربر وجود نداشت را، در صفحه وب مورد نظرش استفاده کند و مطمئن باشد که کاربر نهایی صفحه مورد نظر را با استفاده از فونت دلخواه او مشاهده می‌کند.
در آغاز موج نو نگرش به فونت‌ها در وب، شرکت‌های تولید کننده مرورگر اقدام به وضع استانداردهای داخلی برای پشتیبانی از فونت‌های خاص کردند. برای مثال مرورگر اینترنت اکسپلورر از فرمت EOT پشتیبانی می‌کرد در حالی که فایرفاکس از فونت‌های TTF پشتیبانی می‌کرد.
به تدریج مرورگرهای مختلف از فرمت‌های مختلف فونت پشتیبانی کردند و این پشتیبانی‌های متفاوت از فونت‌های متفاوت باعث بوجود آمدن تفاوت در نمایش حروف گردید. بعضی مرورگرها کلمات را با وضوح بهتری نمایش می‌دادند در حالی که برخی دیگر وضوح نمایش کمتری داشتند.
