اختلال شخصیت ضد اجتماعی وضعیتی از سلامت روان است و فردی که دارای آن است الگوی بیتوجهی به حقوق دیگران را نشان میدهد. ویژگی های مشترک شامل رفتارهای فریبکارانه، حقه بازی و جنایتکارانه است.
اختلال شخصیت ضداجتماعی گاهی اوقات سوسیوپاتی نامیده می شود، اگرچه این یک اصطلاح بالینی نیست. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی گاهی اوقات زندگی معمولی و سازنده ای دارند. با این حال، آنها اغلب در روابط، احساسات و تصمیم گیری هایی که به نفع خود و دیگران است، مشکل دارند. شیوع مشخص نیست، اما بر اساس برخی برآوردها، 1 تا 4٪ از افراد دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی هستند. مردان تا 5 برابر بیشتر از زنان در معرض تشخیص هستند. این نوشته مروری بر اختلال شخصیت ضداجتماعی، شامل علائم، علل، درمانها و ارتباط آن با روانپریشی ارائه میکند.
اختلالات شخصیت بخشی از سلامت روان هستند که بر نحوه تفکر، احساس و رفتار فرد تأثیر میگذارند. علائم این نوع اختلال می تواند توانایی تجربه خوب زیستن و داشتن روابط معمولی را تضعیف کند.
در فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی، افکار و رفتارها با نادیده گرفتن و نقض حقوق دیگران مشخص می شود و اغلب به صورت زیر ظاهر می شود:
اختلال شخصیت ضد اجتماعی یک اختلال شخصیت خوشهای B است و شامل شرایطی است که احساسات را مختل میکند و منجر به رفتارهایی میشود که بسیاری آن را افراطی یا غیرمنطقی میدانند.
یک فرد می تواند در سن 18 سالگی تشخیص اختلال شخصیت ضد اجتماعی را دریافت کند، اگرچه شواهدی وجود دارد که نشان می دهد علائم ممکن است نزدیک به 15 سالگی ظاهر شوند. کودکان و نوجوانان جوانتری که علائم مشابهی را نشان میدهند ممکن است با تشخیص اختلال سلوک مواجه شوند و در طیف اختلالات روانپزشکی کودکان قرار میگیرند.
هر کسی ممکن است هر از گاهی به روشی فریبکارانه یا فریبنده عمل کند. در افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، این اعمال فراگیر و انعطاف ناپذیر است. آنها در زمینه های مختلفی ظاهر می شوند و فرد اغلب پشیمان نمی شود. هیچ آزمایش بالینی برای اختلال شخصیت ضد اجتماعی وجود ندارد. در عوض، تشخیص بر اساس رفتارها و فرآیندهای فکری فرد میباشد.
پزشکان از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، برای تشخیص بیماری های روانی، از جمله اختلال شخصیت ضد اجتماعی استفاده می کنند.
پزشک میتواند این اختلال را در فردی که حداقل 18 سال سن دارد و حداقل سه مورد از علائم زیر را نشان میدهد، تشخیص دهد:
افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی ممکن است موارد زیر را نیز تجربه کنند:
ممکن است یک فرد پس از محکوم شدن به جرم یا پس از درمان اضطراب، درمان افسردگی یا مشکلات مزمن، تشخیص اختلال شخصیت ضد اجتماعی را دریافت کند. با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی به دنبال درمان نیستند و تشخیصی دریافت نمیکنند.
یک روانپزشک خوب این تشخیص را بر اساس یک عمل یا چند رویداد قرار نمیدهد. همچنین، اگر الگوهای رفتاری فرد را بتوان با عوامل دیگری، مانند سوء مصرف مواد، ضربه، یا ناتوانی شناختی توضیح داد، این تشخیص را انجام نمیدهند. توجه به این نکته ضروری است که همه افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی بر روی احساسات خود عمل نمیکنند. همچنین میتوان این نکته را ذکر کرد، همه افرادی که حقوق دیگران را زیر پا میگذارند، دارای بیماری روانی نیستند.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی ممکن است شرایط مرتبط دیگری نیز داشته باشند. مانند: اختلالات اضطرابی، اختلالات افسردگی ، اختلالات مصرف مواد، کشیدن ماری جوانا، اختلال قمار یا سایر مشکلات. همچنین ممکن است ویژگی هایی داشته باشند که معیارهای تشخیصی سایر اختلالات شخصیت، به ویژه سایر اختلالات خوشه B را داشته باشند. مثل: اختلالات شخصیت مرزی، خودشیفته و یا هیستریونیک.