ویرگول
ورودثبت نام
Khatere
Khatere
خواندن ۲ دقیقه·۵ سال پیش

به هانیه

هانیه

وقتی این هارو مینویسم نشستم رو اولین صندلی از هفتمین ردیف سمت چپ سالنی که تو توش اجرا میکنی. نگاه میکنم که چقدر پیشرفت کردی و چطور وقتی زمین میخوری بلند میشی

فکر میکنم اول و اخرش این چیزیه که از موسیقی یاد میگیریم

که چه خوب و چه بد بالاخره باید تا آخر قطعه تو بزنی

نمیشه اگر بخش اول خوب بود با خوشحالی و رضایت از خوب بودن اون یه قدم پیش بری و بقیه شو خراب کنی

و نمیشه اگر خراب کردی بذاری اون اشتباه تورو تعریف کنه

هیچ کدوم ما موزیسین های بی اشکالی نیستیم، فرق ما با بقیه اینه که جسارتش رو داریم که بریم دنبال این رویا حتی اگر بهش نرسیم

که هر ترم جلوی بهترین ها، جلوی دوستامون و خیلی های دیگه ساز بزنیم حتی اگر باعث شرمندگیمون بشه

فرق ما اینه که لحظه ها و روزهامون رو، همه ی وقت هایی که میتونیم کار اسون تر و مطمعن تری کنیم وقف اون چیزی میکنیم که رسیدن بهش خیلی دور تر و ناممکن تره

فرق ما اینه با هر قطعه می‌بینیم که چطور چیزی که اول سخت و ناممکن هست با تلاش کردن ممکن میشه

ولی این به این معنی نیست که ما زمین نمیخوریم، نا امید نمیشیم، گریه نمی‌کنیم و به خودمون شک نمی‌کنیم

با موزیسین ها فقط بیشتر از بقیه تمرین میکنیم نشدنی هارو ممکن کنیم، زمین بخوریم، بلند شیم و قطعه مون رو تموم کنیم.

ما فقط زیر اضطراب و چالش های کشنده ی موسیقی یاد میگریم که خودمون رو با همه ی لحظه های بالا و پایینمون بپذیریم.

نگاه میکنم که چطور با باخ زمین خوردی، بلند شدی و خودت رو گم نکردی

که چطور با prelude شروع کردی و حتی اگر وسط sarabande زدی و شدی، آخرش با gique دوباره درخشیدی.

میدونم که بعد از این اجرا خوشحال نخواهی بود، که فکر میکنی برای این کار نیستی

ولی یه روزی یه آدم عاقل بهم گفت اگر حس میکنی دیگه نمیتونی راه بری همون وقت راه برو

اگر حال ساز زدن نداری همون وقت ساز بزن

توام بلند شو دوباره و خوشحال باش که این اجرا بهت نشون داد از فردا باید روی چی کار کنی

بلند شو و بدون که ترس های تو، غم های تو، اضطراب های تو و نا امیدی های تورو همه ی ما میگذرونیم فقط ما همه یاد گرفتیم اجرا کننده باشیم

برای همین خوب میتونیم پشت لبخند ها پنهانش کنیم.

برای باخت و برد های کوچیک غمگین و خوشحال نشو

برای موفقیت های بزرگ گام بردار و بپذیر که تو مسیرش باید گاهی بازنده بود.

امشب خوب بخواب و فردا ساعت هشت دوباره تو اتاق تمرین باش اما این بار دیگه هانیه همیشگی نیستی! هانیه ای هستی که شکست بهش یه فرصت برای بهتر شدن داده..

یادداشت‌ها
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید