ساده‌ترین و بهترین تعریف برای بلاک چین چیست؟ به تعداد سایت‌هایی که در زمینه ارزهای دیجیتال وجود دارد، تعریف بلاک چین نوشته شده است، اما شاید تعداد محدودی از این تعریف‌ها به زبان ساده باشد و همه بتوانند آن را درک کنند. علاوه بر تعریف بلاک چین، مفاهیمی مثل مشکل مقیاس پذیری بلاک چین و لایه دوم بلاک چین هم هستند که درک مفهوم آن‌ها به بیان ساده برای کاربران اهمیت بسیاری دارد.
بلاک چین (Blockchain) از دو واژه Block به معنی بلوک و Chain به معنی زنجیره ساخته شده است. برای درک بهتر مفهوم بلاک چین از شبیهسازی استفاده می‌کنیم.
تصور کنید هر بلاک یک جعبه مکعبی است که می‌توان در آن اطلاعات ذخیره کرد. این اطلاعات می‌تواند هر داده‌ای باشد، از اعداد و ارقام و مبلغ تراکنشها گرفته تا اطلاعات شخصی افراد مختلف. هرکدام از این جعبه‌ها ظرفیت مشخصی دارند. بعد از اینکه ظرفیت یک جعبه تکمیل شد، کامل بسته‌بندی می‌شود و وارد یک شبکه خواهد شد. این شبکه مجموعه‌ای از جعبه‌های حاوی اطلاعات است که با استفاده از یک زنجیر به هم وصل شده‌اند. زمانی که یک جعبه به این زنجیره اضافه می‌شود، داده‌های آن برای همیشه ذخیره می‌شود و در دسترس خواهد بود.
یکی از قوانین بلاک چین، ترتیب بلاک‌هاست. هر بلاکی که به زنجیره اضافه می‌شود یک کلید منحصر به فرد دارد که به نوعی شناسه آن محسوب می‌شود. این شناسه بر اساس کدهای رمزنگاری شده توسط بلاک چین به هر بلاک تعلق می‌گیرد و در نهایت زنجیره‌ای منسجم ایجاد می‌شود که کاربردهای مختلفی مثل تکنولوژی پشتیبان ارزهای دیجیتال دارد.
بلاک چین ویژگی‌های مختلفی دارد که آن را برای کاربردهای متعدد مناسب کرده است، اما در ادامه به ۳ ویژگی کلیدی که مزیت‌های اصلی آن نسبت به سیستم‌های متمرکز هستند، اشاره می‌کنیم.
تااین بخش از مقاله سعی کردیم توضیح دهیم بهترین تعریف برای بلاک چین چیست و چرا این تکنولوژی تا این اندازه کاربرد دارد. در نگاه اول به نظر می‌رسد بلاک چین نقصی ندارد و به راحتی می‌تواند با انواع سیستم‌های ذخیره اطلاعات کنونی جایگزین شود،اما زمانی که عمیق‌تر به موضوع نگاه می‌کنیم متوجه مشکلات آن خواهیم شد.
مشکل مقیاس پذیری بلاک چین اساسی‌ترین مسئله‌ای است که در مورد آن وجود دارد. شبیهسازی که درباره جعبه‌ها و اتصال آن‌ها با زنجیر بیان کردیم را به یاد بیاورید. تصور کنید هزاران نفر به صورت همزمان بخواهند جعبه‌های حاوی داده‌هایشان را بسته‌بندی و به زنجیره اضافه کنند. در این صورت شبکه متراکم می‌شود و نمی‌تواند به صورت بهینه اطلاعات را پردازش کند و جعبه‌ها را به زنجیره اضافه کند. این ساده‌ترین توضیح درباره مشکل مقیاس‌پذیری بلاک چین است.
زمانی که ازدحام در شبکه بالا باشد، تراکنشها به صورت بهینه پردازش نمی‌شوند. ممکن است کارمزدی که شبکه برای پردازش تراکنشها دریافت می‌کند بیشتر شود یا تایید یک تراکنش مدت زیادی طول بکشد و یا ویژگی غیرمتمرکز بودن شبکه از بین برود.
یک شبکه بلاک چین زمانی مقیاس‌پذیر است که بتواند هنگام ازدحام شبکه هم به اندازه مواقعی که تراکم شبکه پایین است، نیاز کاربران را برآورده کند. بلاک چین‌هایی که در چند سال اخیر توسعه پیدا کرده‌اند، مقیاس‌پذیرتر هستند، اما مشکل مقیاس پذیری بلاک چین هنوز در شبکه‌های بزرگی مثل بیت کوین و اتریوم کاربران را آزار می‌دهد.
روش‌های مختلفی برای حل مشکل مقیاس‌پذیری بلاک چین پیشنهاد شده است. برخی از زنجیره‌ها از الگوریتم‌های متفاوتی برای تایید تراکنش‌هایشان استفاده می‌کنند تا بتوانند پردازش‌ها را با سرعت بالاتری انجام بدهند.
در حال حاضر اتریوم بزرگ‌ترین بلاک چین جهان است و بسیاری از پروژه‌های دیفای و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز بر بستر آن فعالیت می‌کنند. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات اتریوم مقیاس‌پذیری است و توسعه‌دهندگان آن وعده داده‌اند که در اتریوم ۲.۰ آن را حل کنند.
مشکل کنونی در اتریوم این است که زمان زیادی تا راه‌اندازی اتریوم ۲.۰باقی مانده. از طرفی توسعه‌دهندگان پروژه‌های دیفای وکاربران باید هزینه زیادی برای کوچ کردن به بلاک چین‌های مقیاس‌پذیرتر متحمل شوند و این کار برایشان ساده نیست.بنابراین بهترین راه حل استفاده از لایه دوم بلاک چین است.
?
راهکارهای لایه دوم، پروتکل‌های کمکی هستند که زنجیره‌های کوچک‌تری را تشکیل می‌دهند و همانطور که از نامشان مشخص است، لایه دوم بلاک چین را تشکیل می‌دهند. این لایه برای پردازش اطلاعات ایجاد شده است، یعنی اطلاعاتی که از طرف کاربران ارسال می‌شود (مثل تراکنش ارزهای دیجیتال) روی لایه دوم بلاک چین پردازش می‌شود. بعد از آن نتیجه نهایی پردازش‌ها (مثل تاییدیه نهایی تراکنش) به صورت گروهی به بلاک چین اصلی ارسال و روی آن ذخیره می‌شود. وقتی بلاک چین اصلی زمانی برای پردازش همه تراکنشها صرف نکند، می‌تواند با سرعت بالاتری کار کند و در نتیجه مقیاس‌پذیرتر خواهد بود. لایه دوم بلاک چین راهکاری است که مشکل مقیاس‌پذیری اتریوم را تا حد زیادی حل کرده است.
هر بلاک چین پروتکل‌های منحصر به فردی دارد که به عنوان لایه دوم آن فعالیت می‌کنند. به عنوان مثال پروتکل آربیتروم لایه دوم اتریوم است. زمانی که لایه دوم یک بلاک چین راه‌اندازی می‌شود، پروژه‌های دیفای یا Dappها نسخه‌ای سازگار با آن را ارائه می‌دهند. درنتیجه کاربران به جای اینکه با اپلیکیشنی که بر بستر بلاک چین اصلی است کار کنند، به سراغ نسخه موجود در لایه دوم می‌روند. تراکنش‌هایی که درلایه ۲ پردازش می‌شوند، سریع‌تر هستند و کارمزد کم‌تری هم نسبت به تراکنش‌های بلاک چین اصلی دارند.
برای استفاده از راهکارهای لایه دوم بلاک چین ابتدا باید پروتکل لایه دوم بلاکچین مورد نظرتان را پیدا کنید. سپس بررسی کنید که آیا اپلیکیشن مورد نظر شما از راهکارهای لایه دوم استفاده می‌کند یا خیر. در صورتی که نسخه هماهنگ با لایه دوم را داشته باشد،می‌توانید از آن استفاده کنید.
در این مقاله مفاهیم تخصصی و پیچیده ارزهای دیجیتال مثل مشکل مقیاس‌پذیری بلاک چین یا لایه دوم بلاک چین را به زبان ساده توضیح دادیم. فعالیت ارزهای دیجیتال و پروژه‌های مرتبط با آن بسیار پیچیده است، اما عموم مردم و افرادی که قصد دارند به عنوان تریدر در بازار فعالیت کنند به دانش تخصصی در این زمینه نیاز ندارند؛ مثلا برای یک تریدر اهمیتی ندارد کد هر بلاک توسط چه تابع ریاضی و با چه روشی تعیین می‌شود.
مجله داموندمگ بزرگ‌ترین دانشنامه ارز دیجیتال فارسی زبان است که اطلاعات تخصصی بازار ارزهای دیجیتال را به زبان ساده ارائه می‌دهد. با مطالعه این مجله می‌توانید اطلاعات مورد نیاز خود را به دست آورید. صرافی رمز ارز داموند به نشانی Damond.ir علاوه بر مجله و دانشنامه، پلتفرم معاملاتی ارزهای دیجیتال برای کاربران ایرانی را هم توسعه داده است. ترید در صرافی داموند ساده‌ترین راهی است که می‌توانید برای فعالیت در بازار ارزهای دیجیتال انتخاب کنید.
