"چند روز پیش وقتی داشتم از جلسه ریاست جمهوری بیرون میومدم با خودم میگفتم که چقدر بعضی از این وزیرا نسبت به کسب و کار اینترنتی تعطیلن! تو همین فکرا بودم که یهو علی کریمی زنگ زد و گفت: تو که تو سازمان آشنا داری بپرس این رای گیری فدراسیون فوتبال منصفانه بوده یا نه؟…"
فارغ از اینکه داستان فوق کاملا ساختگی و جعلی بود، اما روزانه ما با خیلی از اینجور آدما در ارتباط هستیم که بهشون Name-dropper میگن. یعنی دائم یک جوری میخوان بهت ثابت کنن که با آدمهای مهم سروکار داشتن و دارن، از سردار و وزیر بگیر تا فوتبالیست و بازیگر یا حتی استفاده از برندهای معروف! البته تا یک حدّیش قابل تحمله، ولی اگه تو رفتار ما این نهادینه بشه که هر وقت خواستیم حرف مهمی بزنیم، حتما باید قبلش متوسل به اسامی مشهور بشیم، (هرچند گفتن یا نگفتن اون اسم، هیچ تاثیری در بحث نداره) این یعنی داریم از کیسه عزت نفس نداشتمون خرج میکنیم و این خطرناکه. با این رویه کم کم احساس می کنیم خودمون آدم ارزشمندی نیستیم و حتما باید این آدمای مهم رو چاشنی حرفامون کنیم تا تاثیر کلاممون بالاتر بره. البته باید عرض کنم خیلی از آدمها از Name-dropperها بیزارن و کم کم ازتون فاصله میگیرن.
اصولا Name-dropping فقط به ذکر آدمهای معروف محدود نمیشه. و میتونه تو شکل های مختلفی خودشو بروز بده. اشاره به چیزهایی که دسترسی بهشون برا مخاطب یکم سخته و یا فعلا میّسر نیست. خیلی از مصداق های غیر مستقیم Name-dropping میتونه در مثالهای زیر خلاصه بشه:
. دوستان کسی تعمیرکار تخصصی آیفون 12 سراغ نداره؟ (من آیفون12 دارم، اونم خیلی وقته!)
. یک خبر رانتی دارم که سردار فلانی گفته بورس میریزه (من به بالا وصلم)
. یونان رفتی حتما یک سری به لیندوس بزن، بستی هاش فوق العادس (من به اروپا سفر کردم، اونم تو این شرایط سخت اقتصادی! در صورتی که طرف مقابل چند ساله مگنوم دابل چاکلت رو بخاطر قیمت بالاش نخورده)
. اینکه هر دفعه یک عکس با یک آدم معروف رو می کنیم. (یک جوری هم صحبت میکنیم که انگار اون آدم معروفه التماس کرده ما باهاش عکس بگیریم)
. نشون دادن کتابخونه پشت سرمون و اداعای افراطی اینکه خیلی اهل مطالعه هستیم (هرچند اکثرشو تا فصل اول خوندیم و همونجا رو تخت خوابمون برده)
. انداختن لغات جدید و سخت انگلیسی در جلسات کاری که طرف مقابل بپرسه این یعنی چی؟ (هرچند خودش نیم ساعت پیش یادش گرفته)
. فیلم داشتن با آدم معروفی مثل سمیّه که برای اینکه نشناسنش اَدا آلکسیس رو در میاره
یک راه برخورد با اینجور آدمها اینه که خیلی تحت تاثیر اون بخش از خودنمایی شون قرار نگیرید و کنجکاوی نشون ندید. البته نه اونجور که کلا طرف رو یک عضو کوچکی از اعضای بدنتون هم حساب نکنید، بلکه خنثی به موضوع مطرح شده.
روش Name-dropping میتونه سر و صدا ایجاد کنه و معروفیت بیاره، ولی محبوبیت هرگز.
پ.ن: البته قرض اعتبار در مسیر برندسازی شخصی یک مقوله جداست و خیلی پختگی لازم داره که شما افراط و تفریط نکنی. چون حدّ درستشو ندونی میری تو مسیر ادعا و Name-dropping که خیلی خطرناکه.
راستی رئیس جمهور سلام رسوند :)