این بازی و شعر زمان بچگی یادتون هست ،
چند تا بچه زیر 6 سال رو کنار هم می ذاشتن پاها رو دراز می کردن و شعر ناب زیر می خوندن
اتل متل توتوله گاو حسن چه جوره
(( حالا اتل و متل یه چیزی ولی خدایی توتوله اصلا چی هست ، انسان ، خوردنی یا پوشیدنی)) ، قسمت بعدی گاو حسن چرا باید از خود حسن مهمتر باشه که حال و احوالش رو بپرسیم .
نه شیر داره نه پستون ، شیرش رو بردن هندستون
(( نه شیر داره نه جایگاهی برای شیر پس اون شیره از کجا آمده بعد چرا ببرن هندوستان ))
یه زن کردی بستون اسمش بذار عم قزی
(( زن کردی که که هنوز اسم نداره و تازه اسم ترکی براش بذارن چرا آخهههههه ))
کلا با این بازی بچه ها رو اسکل می کردند .
چند شب پیش واسه خریدن یه کتاب کودکانه رفتم کتاب فروشی بعد از کلی گشتن چشمم به یه کتاب افتاد
این شعر ناب و گوهر بار رو آوردن تو کتاب ها تا بچه های نسل جدید از این شعر بی نصیب نمونن
باورهای ما از دوران کودکی شکل می گیره
نظر شما چیه دوستان
دریا رحیم پور
