داوود جهانی اسد
داوود جهانی اسد
خواندن ۱ دقیقه·۲ سال پیش

باید بنویسم

باید بنویسم ،باید جایی برای بودن پیدا کنم‌،جایی که از این ابهام رها شوم ،از این همه سردر گمی ،از این همه نابودن ...چهل وپنج سالگی جایی میان بودن و نبودن است ،لبه مغاکی تیره و هولناک و آغاز فصل پایان

من اما سودای دیگری دارم

خیال نقاشی دوباره زندگی و بودن

چه هاست در سر این قطره محال اندیش

شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید