محله زعفرانیه همانند دیگر محله های این منطقه از تهران، در گذشته پر از باغ‌های سرسبز بود که این روزها به یکی از مناطق معروف و لوکس تهران تبدیل شده است. هر چند نشانه‌هایی از گذشته باغ‌های زعفرانیه هنوز هم در این منطقه قابل مشاهده هستند؛ از جمله مناطق تاریخی در زعفرانیه می‌توان به محله اسد آباد اشاره کرد که از باغ‌های گذشته باقی مانده و همچنان یکی از جاذبه‌های این منطقه محسوب می‌شود.
محدوده جفرافیای زعفرانیه از شمال به ارتفاعات توچال، از جنوب به خیابان ولیعصر و محله باغ فردوس، از شرق به تجریش و از غرب به ولنجک محدود می‌شود. در زمینه کیفیت زندگی و قیمت ملک در زعفرانیه با منطقه‌ای مانند فرمانیه، الهیه و پاسداران به رقابت می‌پردازد اما همچنان یکی از محلات جذاب و پرطرفدار در تهران به شمار می‌رود.
منطقه زعفرانیه در تهران یکی از نواحی با سابقه و شناخته شده شهر محسوب می‌شود. در گذشته، زعفرانیه روستایی کوچک در شمال غربی تجریش بود و در میان دو منطقه سعد آباد و ولنجک واقع شده بود.
مرزهای زعفرانیه در گذشته از شمال به ابریزکوه، از جنوب به محمودیه، از غرب به ولنجک و از شرق به تجریش می‌رسید. در آن دروان، زمین‌های اصلی زعفرانیه به مالکیت حسین علی خان موید الممالک تعلق داشت و بیشتر این زمین‌ها به صورت زراعی به کار می‌رفتند.
زعفرانیه در سال 1340 تبدیل به یک منطقه مسکونی تبدیل شد؛ با ساخت خیابان پهلوی (واحدی از ولیعصر امروزی) برای دسترسی به منطقه اسدآباد، یک جاده جدید ایجادشد که از باغ فردوس آغاز شده و به سمت شمال سعد اباد ادامه می‌یافت. این جاده جدید تبدیل به محور اصلی زعفرانیه شد و امروزه همچنان از خیابان اصلی این منطقه به شمار می‌آید.
