دروغ تو در آپریل، اثری است که قطعاً شما را متحیر و مجذوب خود میکند. دروغ تو در آپریل، انیمهای در ژانرهای درام، موسیقی و عاشقانه است. مانگای این انیمه در بازهای ۴ ساله، از ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ نوشته و منتشر شد. انیمهای که به قطع، همتایی برایش نمیتوان پیدا کرد و خاصترین در نوع خود است. تأثیرگذاری این سریال به حد فوقالعادهای بالاست و میتواند شما را از عقل به دور کند. حتی ممکن است این سریال به دلیل صحنهها و سکانسهای دلخراش برای کودکان مناسب نباشد.
بررسی کلی:
داستان این سریال از آنجا شروع میشود که آریما کوسی، یک پسر ۱۴ ساله که صدای پیانوی خودش را نمیشنود، در حال برداشت نوت از یک موسیقی (موسیقی ابتدایی خود سریال) است. در همین حین، ما با شخصیتهای واتاری و سوباکی، دوستهای صمیمی کوسی، آشنا میشویم. دنیای کوسی که سیاه و سفید است و رنگی درونش ندارد، در انتهای قسمت اول این سریال با دیدن کائوری، مانند پالت ۲۴ رنگ، رنگارنگ میشود؛ کائوریای که با دوست صمیمی کوسی به قرار آمدهاست و همچنین قرار است در مسابقه ویالون شرکت کند.
سریال به طور کلی در دو بخش به مشکلات کوسی و کائوری در زندگیشان میپردازد. مشکلاتی که قسمت به قسمت بیش از قبل به آنها پی میبریم و لحظهبهلحظه همچون شخصیتهای خود سریال از آنها رنج میبریم. این انیمه شما را وادار میکند که خود را جای شخصیتهای سریال بگذارید و با محتوایش کلنجار بروید.
بررسی جزئی:
حال که دیدی کلی نسبت به این سریال گرفتیم، بیایید به صورت جزئی این انیمه را بررسی کنیم:
۱- داستان:
داستانپردازی و نامگذاری اثر با توجه به محتوایش در حد قابل قبولی است. سیر داستان، برخلاف نسخهی لایو-اکشنش آهسته و تکاملی است (که با توجه به کوتاه بودن زمان لایو اکشن طبیعی است). داستان به چندین بخش مختلف تقسیم میشود که تمامی آنها با هم در تعامل هستند و به زیبایی در هم آمیخته شدهاند.
امتیاز من به بخش داستان پردازی ۷۵/۳ از ۵ است.
۲- انیمیشن و طراحی:
یکی از نقاط قوت این انیمه (اما نه قویترین!)، طراحی آن است. تصاویری که در سریال به کار برده شده و همچنین رنگپردازیهای آن با توجه به شرایط مختلف موجود در سریال، به زیبایی هرچه تمامتر باعث چشمگیر شدن آن شدهاند. رنگپردازی این سریال شما را وادار به عوض کردن حالت روحیتان میکند؛ به طوری که میتواند در کسری از ثانیه شما را از این رو به آن رو کند.
امتیاز من به این بخش، ۵/۴ از ۵است.
۳- شخصیت پردازی:
اما میرسیم به ضعیفترین بخش «دروغ تو در آپریل». در مورد خود شخصیتهای اصلی فیلم یعنی کوسی و کائوری، سریال به قطع عالی کار کردهاست؛ ولی این اثر صرفاً راجع به یک یا دو شخصیت اصلی آن نیست. در این سریال ما جز چند قسمت پایانی، هیچ کدام از پدر یا مادر کائوری را ندیدهایم. سوباکی و واتاری هم که کاملاً از ماجرا پرت بودند. نکتهی جالب اینجاست که به جای اینکه به تعداد زیادی شخصیت جدید در طول سریال پرداخته شود، چرا حتی یک بار در طول یک سالی که داستان سریال در آن قرار داشت، پدر کوسی نشان داده نشد؟! یکی دیگر از ایراداتی که به نظرم به این سریال وارد است، این بود که چرا شخصیتها در هر سکانس احساسیای گریه میکنند؛ طوری که انگار تمام احساسات در گریه خلاصه شدهاند. آن هم برای نوجوانان ۱۴ ساله!
امتیاز من به بخش شخصیتپردازی سریال ۲۵/۳ از ۵ است.
۴- جلوههای صوتی و موسیقی متن:
و نهایتاً قویترین بخش این سریال، موسیقی متن آن است که میتواند جزو بهترین فیلم و سریالهایی که من دیدهام (که باور کنید کم نیستند!)، باشد؛ نه به خاطر اینکه آثار موجود در آن به صورت انفرادی محبوب و عالی باشند، بلکه در کنار تکتک سکانسهای انیمه، فوق العادهاند. همچنین تمام قطعههایی که نواخته میشوند، آثاری از برترین آهنگسازان تاریخ همچون شوپن و موتزارت هستند. با دیدن این انیمه، نه تنها از یک اثر تأثیرگذارِ احساسی فارغ از موسیقی لذت میبرید؛ بلکه انگار در یک کنسرت موسیقی میخکوب شدهاید. البته که کمتر از این حد، از یک اثر عالی که راجب به موسیقی است، انتظار نمیرود.
امتیاز من به این بخش از سریال ۵ از ۵ خواهد بود.
کلام آخر:
بنا به امتیازهایی که داده شد، این سریال از طرف من امتیاز کلی ۱۳/۴ از ۵ را دریافت میکند تا جزو سریالهای عالیای که دیدهام قرار بگیرد؛ سریالی که مطمئناً، جزو بهترین انیمههایی است که تا به حال ساخته شدهاست.
اگر تابهحال انیمه ای ندیدهاید یا از آن دسته افرادی هستید که به صورت نرمال زیاد انیمه نمیبینند، این انیمهی سریالی را به شما پیشنهاد میکنم؛ چرا که شاید انیمهای تأثیرگذارتر از این سریال نتوانید پیدا کنید. اگر هم این سریال را دیدهاید، امیدوارم که از آن لذت بردهباشید.
و تا یادم نرفتهاست! اگر میخواهید بدانید چرا نام این انیمه، «دروغ تو در آپریل» است، تا انتهای سریال منتظر آن بمانید!
آرش ملک پور
کانال تلگرام نشریه : t.me/decoupage_sharif