- وایسا وایسا کجا در میری؟
+ چیه بااااااز؟ بگو زود عجله دارم!
- باشه باشه این سوال آخرم جواب بده و برو!
+ باز این شاد روح و روان تو رو شاد کرده؟! بپرس!
- ببین سوال اینه: کلمه ی خفن از کجا پدیدار شد؟
+ شماره ی معلمتونو بده ببینم!
- با معلممون چیکار داری؟
+ می خوام استخدامش کنم! اینطور که معلومه وقت زیاد داره!
- بابا خفننننننن نمیخواد اونو استخدام کنی، جواب سوال و بدی کافیه!
+ ببین مجید جان دلبندم، در زمان انسان های اولیه که هنوز هیچ حرفی اختراع نشده بود، فقط از آوا ها استفاده می شد!
- همممم.. خب؟
+ مثلا وقتی یه چیز جالب و خنده دار می دیدن از خخخخخ استفاده می کردن، در موقع درد و یا ترس از آآآآآآآآآآآ ، موقع سرما اوووففففففففففف که بیشتر فففففففف شنیده می شد!
- خب؟
+ خب همین دیگه! یه روز یه انسان اولیه زیر درخت آلبالو دنبال دستمال جیبی ش می گشت، یهو یه سیب از درخت افتاد و با مغزش اصابت کرد. در اثر شوک ناگهانی در سرما داد زد آآآآآآآآآآآآ چه خفن!
- خوبی؟
+ قربونت تو خوبی؟
- این چرت و پرتا رو از کجا میاری؟
+ از همونجایی که معلمتون سوالاشو میاره! :)))
.
.
.
خیلی وقت قبل، خیلی اتفاقی پستی رو در صفحه ی مجازی یکی از اساتید نویسندگی (شاهین کلانتری) دیدم. تمرینی داشت با عنوان اینکه برای نحوه ی پیدایش کلمه ی "خفن" متنی بنویسیم!
از اونجاییکه اون دوره ی زمانی با جوون هایی درحال یادگیری مباحثی مرتبط سروکار داشتم، ازشون خواستم این تمرین رو انجام بدن :)
این نوشته تمرین خودم بود که اینجا با شما به اشتراک گذاشتم.
یادمه یکی از بچه ها واسش یه شعر به سبک غزل و قصیده نوشته بود! واقعا دمش گرم!
..
اما الان بعد از مدت ها با دیدن نوشته ی خودم توی قسمت پیش نویس های سایت به فکر فرو رفتم!
چقدر گاهی کلمات رو به فارسی سخت برای خودمون معنا میکنیم..!
و حتی بلعکس!
چقدر گاهی اوقات ارزش کلماتی که استفاده میکنیم رو متوجه نیستیم! همینطوری برای هرکس و هرجایی ازشون استفاده میکنیم!
گاه کلمات سنگین وزن برای آدم هایی که عمق کلمات ما در تصورشون نیست..
گاه گذر ساده از کلمات اقیانوسوار آدم هایی که به بودنشون عادت کردیم..
زلال..
ساده..
آبی..
به عمق کیلومترها و فرسخ ها..
.
.
اما چیزی که سخته..
دل کندن بعد از غرق شدن در عمق کلماته..!