بسم الله
یکی از اشکالات اینه که دینداری به عنوان یک موضوع جدی برای خیلی از ما مطرح نیست . نتیجه جدی نبودن تو هر کار معلومه:اون کار خوب و تمیز از آب در نمیاد و اشکال زیاد داره و نتیجه هم بده نتیجه دلخواه نمیده .اینطور میشه که وضع دینداری من اینطوریه...
بعدم توهم میکنم اصل قضیه بدرد نمیخوره در حالی که من درست نرفتم بفهمم و عمل کنم چون اصلا برام مهم نبوده .
به خاطر همین بعضی از ما وقتی محیطمون عوض میشه مثلا یه دانشگاه یا شهر جدید یا کشور جدید میریم کلا عوض میشیم . البته در اصل به باطنمون برمیگردیم و اون ظاهر رو رها میکنیم چون لازمش نداریم! باطنمون رو هم که دنبال درست کردنش نبودیم نتیجه مشخصه .
البته مهمترین جایی که این مشخص میشه زمان مرگه.
مرگ خیلی چیزها رو روشن میکنه برا ما.
یه معیار خوب برای این که دینداری برامون مهمه یا نه اینه که آیا اگر برای حفظ دین مجبور باشیم از حق خودمون بگذریم این کار رو میکنیم؟یا بالعکس دنبال منافع خودمون هستیم و دین رو قربانی منافعمون میکنیم؟
حضرت امام یه تحلیل جالب و کوتاه راجع به امیرالمومنین و ائمه علیهم السلام داره که خیلی جالبه :
((از اول ظهور #اسلام، مسلمین #حافظ دین مبین اسلام بوده اند، حتی برای حفظ دین از #حق_ خود می گذشتند.
حضرت #امیرالمومنین (ع) با #خلفا همکاری کردند چون ظاهراً مطابق دستور دین عمل می نمودند و تشنجی در کار نبود تا موقعی که #معاویه روی کار آمد و از طریقه و روش خلفا منحرف گشته و خلافت را مبدل به سلطنت نمود. در این موقع حضرت ناچار شد #قیام کند، چون نمی توانست قیام نکند زیرا روی موازین شرع و عقل نمی توانستند معاویه را یک روز بر مقام خلافت پایدار ببینند.
ناصحینی که حضرت را از روی غفلت نصیحت می کردند و می گفتند (بگذارید معاویه بماند تا پایه سلطنت و خلافت شما محکم شود بعداً او را از مقامی که دارد پایین بیاورید) نمی دانستند که اگر حضرت صبر می کرد بعداً مورد اعتراض مسلمین واقع می شد و پس از محکم شدن کار ممکن نبود او را خلع کرد.
حالا شاید اشخاص غافل، این نکته در ذهنشان باشد که خوب بود حضرت وقتی جای پای خودش را محکم می کرد معاویه را خلع کند و لکن اشتباه است، لهذا وقتی ملاحظه فرمودند یک #حکومت_جائر می خواهد حکومت کند، قیام وظیفه الهی بود و عمل فرمودند
همین طور ائمه معصومین قیام کردند، ولو با عده کم تا کشته شدند و اقامه فرائض نمودند و هر کدام می دیدند قیام صلاح نیست، در خانه می نشستند و ترویج می کردند، این شیوه ای بود که از اول اسلام بوده است .))
✍ امام خمینی (رحمت الله علیه)
۱۱ آذر ۱۳۴۱
#صحیفه_امام_ج۱_ص۱۱۳
