غوغای ستارگان سینما و ورزش و آدم های معروف دیگر جهان را پر کرده بود. سیاستمداران هر روز داستان جدیدی برایمان میبافتند آدمهایی که هر حرکتشان حتماً معنایی داشت و لبخندشان در دوربین ثبت میشد و هزار تفسیر میشد.آدم های معمولی اما انگار در این میان گم و نامرئی بودند.
این روزها اما معمولی‌ها مهمترین هایند، بهترین هایند. جام جهانی برپاست اما معمولی‌ها بهترین گل ها را کاشتند، معمولی‌ها بهترین نمایش ها و صحنه‌ها را آفریدند و خالق بهترین داستان ها بودند آدم های معمولی همیشه کم ضررترین ساکنان این سیاره بوده اند. همان ها که هرکدام داستانی اند شگفت که روزی شاید ناشنیده جهان را ترک کند.معمولی ها، همان قهرمان های بی ادعا که اتفاقا اصلاً معمولی نیستند.
