بچه ها حتی هنگامی که کار اشتباهی انجام می دهند بامزه اند. نخندیدن به کارهایشان سخت است، ولی لبخند شما این پیام را به کودک می رساند که با کفش روی مبل رفتن یا دانه دانه بیرون کشیدن دستمال کاغذی ها از درون جعبه کار خیلی بدی نیست. در این سن کودک حرف های بیشتری نسبت به آن چه می گوید متوجه می شود، ولی زبان بدن را بهتر از هر چیز دیگری می فهمد. یک لبخند جمله "این کار را نکن" را بی معنی می کند.
وقتی کودکتان کاری انجام میدهد که شما نمی پسندید، مطمئن باشید که صورت و لحن صدای شما هم این ناراضی بودن را القاء کند. داد نزنید، ولی وقتی می گویید "دستمال ها را بیرون نکش" اخم کنید و لحن صدای ناراضی داشته باشید. و این کار را همیشه انجام دهید. اگر یک بار کار خطای او را تصحیح کنید ولی بار دیگر به آن توجه نداشته باشید، کودک را درباره توقعات خود دچار سردرگمی می کنید.
بستن کمربند صندلی کودک مثل بستن گربه می ماند. کودک حتما جیغ و نق می زند و ممکن است چنگ هم بیاندازد. یک بچه پر جنب و جوش دوست ندارد بسته باشد. ولی مطمئنا برای ایمنی، هر بار این کار لازم است.
حواس او را پرت کنید تا این کار را راحت تر انجام دهید. یک اسباب بازی یا کتاب مخصوص را بگذارید که فقط در ماشین آن را به او نشان دهید. برای او آواز بخوانید یا بازی انجام دهید مثلا چشم های خود را ببندید که مثلا هنگام بستن کمربند او را نمی بینید. قلقلک دادن هم ممکن است کمک کند.
لازم است صندلی ماشین رو به عقب ماشین نصب شود تا در تکانها و ترمز از گردن طفل مراقبت کند.
"پسر من تحمل ریختن آب در چشم هایش را ندارد که این موضوع شستن سرش را سخت می کند. من حالا شامپو را روی لیف می ریزم و موهایش را می شویم و دوباره لیف را با آب می شویم تا تمیز شود و با آن تا وقتی که کاملا کف ها پاک شوند، آب روی سرش می ریزم. "