سالانه هزاران نفر با گرفتن ویزای توریستی وارد کشور کانادا می‌شوند و پس از رسیدن به این کشور درخواست پناهندگی می‌دهند. بیشتر مواقع می‌توان گفت بیشتر این افراد در حقیقت به هیچ عنوان پناهنده نیستند، بلکه با مدرک سازی سعی بر پناهنده جلوه دادن خود دارند.در ابتدا باید این توضیح را داد که پناهنده با مهاجر تفاوت دارد، مهاجر کسی است که به دنبال اقامت دائم در کشوری دیگر است اما پناهنده مجبور به فرار شده است. این فرار ممکن است به خاطر تبعیض های نژادی، مذهبی، ملی، عضویت در گروهی خاص و یا عقیده سیاسی باشد.
مهمترین و اساسی ترین مرحله درخواست پناهندگی داشتن یک پرونده قوی و مناسب است،چنانچه پناهجو کیس مناسب داشته باشد و بتواند نشان دهد که جان و امنیت او در کشورش در خطر است می توان پیش بینی نمود که درخواست پناهندگی موفقیت آمیز خواهد بود اما خیل عظیم پناهجویان که درخواست پناهندگی آنها رد شده و سالهای زیادی از عمر خود را در حالت بلا تکلیفی به سر می برند نشان می دهد که ارایه یک پرونده مناسب و قوی پناهندگی کار آسانی نیست.
پناهندگی در مقایسه با سایر روشهای مهاجرتی شروط سخت تری دارد اگرچه در این نوع پرونده ها فاکتورهایی مانند سن، تحصیلات، سابقه کار،سطح زبان مطرح نیست اما عوامل بسیار سختتری برای دریافت پناهندگی وجود دارد که بایستی به اثبات برسد.
کانادا به این گونه افراد که از ترس آزار و اذیت در حال فرار هستند و امیدی به نجات ندارند، پناه می‌دهد که به این کار برنامه اسکان مجدد کانادا می‌گویند.
افراد سعی می کنند پناهندگی کانادا را با ویزای توریستی امتحان کنند به این صورت که شخص سابقه توریستی خوبی دارد ویزای توریستی کانادا را دریافت می کند و به خاک کانادا می آید. به محض ورود در خواست پناهندگی خود را به اداره مهاجرت کانادا می دهد. اداره مهاجرت وکیل پناهندگی در کانادا را در اختیار فرد قرار می دهد که همراه وی باشد.
شرایط پناهندگی در کانادا و کنوانسیون ژنو
برای اینکه بتوانیم درک مناسبی از شرایط پناهندگی در کانادا داشته باشیم، بهتر است که تعریف پناهندگی و کنوانسیون ژنو را بدانیم. بر اساس کنوانسیون ژنو، پناهنده به شخصی گفته می‌شود که از ترس آزار و شکنجه و یا حتی مرگ به دلیل نژاد، مذهب، ملیت، عضویت در گروه‌های اجتماعی مشخص، عقاید سیاسی و یا حتی جنگ باشد کشور خود را ترک می کند و قادر به بازگشت به آن‌جا نیست. این کنوانسیون در سال 1951 تصویب شد و کشور کانادا نیز جزو این کنوانسیون است و طبق قوانین موجود، اطلاعات پناهجویان خود را به آژانس پناهجویان سازمان ملل متحد (UNHCR) ارسال می نمایند.
دفتر امور شهروندی و پناهندگی معمولا سه راه مختلف قانونی برای بررسی پرونده های مهاجرتی پناهندگی به کانادا دارد. این سه راه شامل موارد زیر می شود:
پناهندگان معمولی معمولا افرادی هستند از کشور های دیگر که مایل به بازگشت به وطن خود نیستند چرا که ممکن است در صورت بازگشت به دلایل زیر مورد مورد آزار و اذیت قرار بگیرند:
دلایل نژاد پرستانه، دلایل مذهبی، دلایل سیاسی( نظرات سیاسی مخالف حکومت)،ملیت و عضویت در یک گروه و یا جمعیت اجتماعی خاص مخصوصا زنان و مردانی که تمایلات جنسی متفاوت از عامه جامعه دارند
این دسته از مهاجران کسانی هستند که در دسته پناهندگان معمولی قرار نمی گیرند. چه کسانی واجد شرایط این دسته هستند؟
کسانی که در هنگام ارائه درخواست پناهندگی به کانادا در خارج از کشور خود اقامت دارند.
کسانی که در کشور خود شرایط بسیار بد جنگ خارجی یا جنگ داخلی را تجربه کرده اند و یا در کشور های زندگی می کنند که از مردمش از خشونت و یا نقص آشکار حقوق بشر رنج می برند.
چه کسانی در این دسته قرار می گیرند؟
اتباع کشور هایی که نام کشورشان در سازمان ملل متحد به عنوان کشور منبع پناهنده ها معرفی شده است. ایران جزو این کشور ها نیست.
هزینه پناهندگی به کانادا چقدر است؟
به صورت معمول هزینه های گزافی را متقاضیان به جهت مهاجرت از طریق پناهندگی می پردازند. این هزینه ها تنها هزینه های مادی نیستند؛ هزینه پناهندگی به کانادا می تواند معنوی و جانی هم باشد. آینده پناهندگی آینده ای چندان روشن نیست.
قطعا راههایی به مراتب بهتر از پناهندگی جهت مهاجرت وجود دارد که به شرایط متقاضی ارتباط مستقیم خواهد داشت راههایی مثل کار، تحصیل،ازدواج، سرمایه گذاری و کارآفرینی و...
چه کسی واجد شرایط نیستند؟
همه افراد واجد شرایط پناهندگی نیستند،
