پیشتر در مورد سیستم و قوانین سالم نوشتم، از این که قانونی درست است که بر مبنای عقل باشد، نه ارزش ها، اخلاقیات و نه بر اساس خوب و بد.
وقتی حرف از اخلاق و ارزش ها باشد، خیلی ها حساس می شوند. این حرف ها آنقدر انتقادات تند و فرسایش کننده در پی داشت که باعث شد دیگر در موردش ننویسم.
امروز ولی روز یادآوری است. روزی که باید همان حرف ها را تکرار کنم. ببینید به عنوان یک انسان برای دستیابی به حقوق اولیه تان ترجیح می دادید در چه سیستم و مجموعه ای باشید؟
دلتان می خواست سیستم چه رفتارهایی را جرم تلقی کند؟
رفتارهای عمدی که سلامت جامعه را به خطر می اندازد و باعث شیوع بیماری و مرگ و میر بیشتر می شود؟ یا همچنان از رفتار های آسیب زننده ی این گروه از ” آدم های خوب و معتقد” بزرگوارانه چشم پوشی کند؟
ببینید که چقدر انسان می تواند فکر نکند! فقط این را به چشم ببینید و این روزها را هرگز فراموش نکنید.
اگر همه ی دنیا کرونا را شکست دهند، ما نمی توانیم! این سیاه نمایی نیست، عین واقعیت است. مگر این که همه ی این افراد بی فکر بازداشت شده، اجازه ی حضور در جامعه را نداشته باشند.
پیشنهاد می کنم مقالات زیر را مطالعه بفرمایید:
