عوارضی ها همچنان پول می گیرند، برخی جاده ها بسته می شوند و برخی دیگر بازند.
بعضی شهرها دور خودشان حصار کشیدند و اجازه ی ورود نمی دهند، شهرهای دیگر خبری نیست و رفت و آمد برقرار است.
بیشتر مغازه های شهر بسته اند، ولی بعضی همچنان باز هستند، دست فروش ها به امید فروش شب عید (؟) در شهر بساط پهن کرده اند.
هر شهر برای خودش وضعیت قرمز اعلام می کند و در نهایت این مردم هستند که تصمیم می گیرند به این توصیه ها عمل کنند یا نکنند.
نیروهای مدافع امنیت جامعه کجا هستند؟ افراد زره پوش و مسلح که آنقدر رعب آور و وحشتناک هستند که کسی جرات نمی کند از کنارشان رد شود ؟
چرا کسی آن بالاها عصبانی نیست ؟
چطور با آن همه زور و قدرت، با آن همه تریبونی که دارید، اینقدر خونسرد نشستید و مرگ مردم و کادر درمان را یکی یکی تماشا می کنید؟
چون در خانه های امن خود نشستید، کارها را تعطیل کردید و جرات وارد شدن به جامعه را ندارید.
