اراده بی معنی است!
تلاش برای زندگی بهتر مسخره است.
حرف از زندگی و خوشی و جوانی غلط است.
این قبا برای ما زیادی بزرگ است.
آقایان سخنرانی که ادعایتان جهان را پر کرده است!
یک انتخاب هم نیست.
این شمایید که این جامعه را ساخته اید.
ما دیگر بزرگ شدیم و آنقدر کتاب خوانده ایم که بدانیم
این ها تقصیر مردم نیست
کولبر مسئول هیچ چیزی نیست، چون حق انتخاب ندارد.
نوجوان 14 ساله چه می داند قاچاق چیست؟
چرا باید در این سن درگیر کارهایی تا این حد خطرناک باشد؟
برای یک لقمه نان؟
پسران شما کجا هستند؟ بیرون از این مرز پرگهر !
در حال خوش گذرانی با دختران بلوند چشم آبی
زندگی، تلاش و امیدواری مال شماست و آن طرف آبی ها.
ای سخنرانان پرادعا!
شما جامعه ای ساختید که جوانان و نوجوانان را مجبور می کند راهی کوهستان شوند.
کوهستان های برفی،
دامنه های خطرناک و دره های عمیق،
و مردانی خطرناکتر از گرگ ها
مردانی که براحتی شلیک می کنند.
وقتی شما تصمیم گرفتید که مردم اینگونه زندگی کنند.
وقتی شغل دیگری نیست
وقتی نان نیست…
نه که نباشد
برای مردمان این شهر نیست.
وقتی اینقدر ظالم هستید
از قانون، قاچاق، حق، دفاع از مرزها
از انسانیت و اخلاق
هیچ چیزی نگویید!
دهانتان راببندید!
چون همه می دانیم
چقدر کولبر ها
فرهادها و آزادها را کشتید
و خانواده ای بزرگ به نام ایران را برای همیشه عزادار کردید.
لطفا چیزی نگویید!
دهانتان را ببندید
که بوی تعفن دهان و افکار پوسیده تان دنیا را برداشته.
