روان درمانگر از صحبت کردن با افراد استفاده می‌کند تا برای داشتن زندگی بهتر و سالم‌تر به آنان کمک کند. در جلسه‌ی ارزیابی و سنجش، درمانگر با بررسی سوابق روان درمانی تلاش می‌کند درمانجو و شرایطتش را بشناسد و درمان مناسب را به او پیشنهاد کند. این کار به درمانگر اجازه می‌دهد بهترین سبک درمان را تعیین کند.
به صورت کلی روان درمانگر فردی است که به افراد مختلف کمک می‌کند، مشکلات روحی و ذهنی خود را حل کنند. مشاوران، روانشناسان، مددکاران و روان پزشکان همگی به نوعی روان درمانگر هستند و به حل مشکلات روحی افراد در سطوح مختلف کمک می‌کنند. البته این افراد وظایف متفاوتی دارند و هر یک نیز در زمینه‌های مختلفی تحصیل کرده‌اند، با این حال همه آن‌ها به نوعی یک روان درمانگر محسوب می‌شوند.
پیشنهاد می‌شود: چالشهای اتاق درمان
۱) او باور دارد درمانجو آنچه برای خویش در زندگی بهترین است را میداند و انگیزه و حتی در شرایط دشوار توانایی و انگیزۀ لازم برای رسیدن به آن اهداف را دارد.
۲)او به دیدگاه درمانجو دربارۀ فواید روان درمانی احترام می‌گذارد و به طور منظمی بر مفید بودن روان درمانی نظارت می‌کند.
۳)او در شکل دادن به اتحاد درمانی با آن درمانجویانی که رابطه با ایشان دشوار است مهارت دارد و روان درمانی را حول محور اهداف و انتظارات درمانجو شکل می دهد.
روان درمانگری که درمانجو انتظار دارد “مردمی” است و شیوه‌های طبیعی برقراری ارتباط، قدردانی و ابراز حسن تفاهم را بلد است.
روان درمانگر مورد انتظار درمانجو، انسان‌دوست است و این دوست داشتن را به خوبی نشان می‌دهد.
۴) روان درمانگر مورد انتظار درمانجو، برقراری اتحاد درمانی را به شانس وانمی‌گذارد؛ روان درمانگر فضای ساختارمندی را در هر جلسه به بحث درباره‌ی حال و شرایطی که درمانجو واقعا دارد اختصاص می‌دهد و بنا به همین اطلاعات تغییرات لازم را انجام می‌دهد.
۵) او با مهارت، گفتگوی خود با درمانجو را روی این نکته متمرکز می‌کند که درمانجو چه می‌خواهد و پیچیدگی‌های موضوعات مطرح شده و انتظارات درمانجو را به سوی اهدافی عینی و قابل دسترس هدایت می‌کند که حرکت به سوی آن‌ها موجب تغییر زندگی درمانجو می‌شود.
۶) روان درمانگری که درمانجو انتظار دارد ،تا مغز استخوان خوشبین است اما ساده لوح و خوش باور نیست.
هرچند می‌تواند عمیقا با ناخوشنودی‌های درمانجو همدلی کند اما از این که این دردمندی‌ها را تنها راه فهم و شناختن درمانجو بداند سرباز می‌زند.
۷) او باور دارد روان‌درمانی به معنای تغییر است و با انجام دادن کاری که به نفع درمانجو نیست راضی نمی‌شود.
روان درمانگر مورد انتظار درمانجو باور ندارد که “درمان حمایتی” کافی است یا ادامه یافتن روال رایج زندگی کنونی درمانجو راهبرد طولانی مدت خوبی است.
او این را هم میداند که مفید بودن روان درمانی برای همۀ درمانجویان ممکن نیست.
۸) روان درمانگر مورد انتظار درمانجو، رشد و پرورش خود را به شانس و تصادف واگذار نمی‌کند. بلکه نتایج کار خود را در طول زمان بررسی کرده و فعالانه برای بهبود خویش تلاش می‌کند. او از این که برخی کارها را برای اولین بار انجام دهد نمی‌ترسد.
و برای او آموختن از درمانجویانی که از کار با او بهره نمی‌برند امری ترسناک نیست.
۹) روان درمانگر مورد انتظار درمانجو، برای درمانجویان خود و کسانی که خدمت‌رسانی را برای او ممکن می‌سازند فردی قابل اعتماد است.
و به خوبی متوجه ارزشمندی خدمات روانشناختی است و میداند که این خدمات بایستی خردمندانه مورد استفاده واقع شوند.
او میداند ادامه یافتن چنین خدماتی نیازمند شناخته شدن قدر و قیمت این فعالیت‌ها است و به همین دلیل سرمایه گذاران خدمات روانشناختی بایستی از سرمایه گذاری خود منتفع شوند.
پیشنهاد می‌شود: چگونگی برخورد با درمانجویان دشوار
اهداف و انتظارات خودش را برای او بیان کند و در رابطه با روند جلسات با درمانجو واضح صحبت کند.
شنونده خوبی باشد و مراجعه کننده را قضاوت نکند، محیط جلسه را طوری تنظیم کند که آرامش برقرار باشد، مراجع کننده انتظار دارند مشاور در تشخیص و درمان عجله نکند.
همینطور موارد دیگری که از انتظارات درمانجویان نسبت به درمانگر می‌باشید به موارد زیر می توان اشاره کرد:
یکی از ویژگی‌هایی که درمانجو از درمانگر انتظار دارد این است که بتواند به خوبی و با تمرکز کامل به حرف‌های او گوش کند. درمانجویان انتظار ندارند که وقتی به درمانگر مراجعه می‌کنند نتوانند به خوبی مشکلات خود را بیان کنند یا اینکه درمانگر به خوبی به حرف‌هایشان توجه نکند.
روان درمانگرها قرار نیست همیشه از لحاظ روحی و جسمی عالی باشد، اما با این حال اصول کارشان ایجاب می‌کند که تمرکز خود را از مشکلات خود بردارند و تنها به مشکلات مراجعان خود توجه کنند. و این یکی از مواردی هست که بیشتر درمانجویان این انتظار رو از درمانگر خود دارند. به همین دلیل اگر روانشناس یا روانپزشکی به درستی نتواند بین مسائل کاری و مسائل شخصی خود تفاوت قائل شود، صلاحیت مشاوره به افراد مختلف را ندارد.
ویژگی مهم دیگر رازداری و عدم فاش کردن شرایط زندگی یک بیمار است. زمانی که یک فرد به روانشناس، روانپزشک یا روانکاو مراجعه می‌کند ممکن است خصوصی‌ترین مسائل خود را با او در میان بگذارد. به این صورت می‌تواند مشکل خود را ریشه یابی کرده و آن را حل کند. و یکی از انتظارات درمانجویان این است که روان درمانگرها رازدار خوبی باشند و از فاش شدن اسرار زندگی بیماران خود در فضای مجازی و غیره جلوگیری کنند.
روان درمانگر باید بتواند فضایی امن و پر از حس آرامش را برای مراجعان خود تدارک ببیند. به این صورت مراجعان نیز می‌توانند با اطمینان خاطر و احساس آرامش به گفتگو با درمانگر خود بپردازد. یکی از انتظارات و حتی موارد موثر در روابط بین درمانجو و درمانگر این گزینه می‌باشد.
پیشنهاد می‌شود: گام به گام مدیریت درمان توسط درمانگر
در این مقاله سعی شد انتظاراتی که شاید تا بحال نمی‌دانستید و مواردی که هر درمانجو از روان درمانگر خود انتظار دارند و روند درمان را برای او با ارامش بیشتری رقم می‌زند ذکر شد. امیدوارم نهایت استفاده رو برده باشید.
شما مدیر داخلی یا منشی مرکز روانشناسی هستید؟ آیا به مشاوره جذب مراجع نیاز دارید؟ همین الان تماس بگیرید: ۰۹۱۲۰۰۴۴۸۲۴
