من یک دوستی دارم به اسم محمد امین و مدیر یک مرکز رواشناسی هست، یه پسر خیلی باحال و یک مدیر خیلی قابل در امر مدیریت مرکز روانشناسی.
امین خودش رشته رواشناسی میخونه و سه سالی هست که یک مرکز رواشناسی رو تاسیس کرده. وقتی باهاش درمورد مشکلات تاسیس یک مرکز روانشناسی می پرسم با خنده میگه، سعید دهنم سرویس شد تا به اینجا رسیدم.
دوس دارم حرف های محمد امین رو درمورد چالش های تاسیس یک مرکز رواشناسی اینجا براتون بنویسم.
اون موضوع حرفشو در ۴ قسمت بیان کرد:
قسمت اول: مکان بزرگ
قسمت دوم: پرسنل حرف ای
قسمت سوم: نرم افزار مدیریت برای مرکز روانشناسی
قسمت چهارم: تبلیغات
محمد امین معتقده که وقتی درمانجو وارد اتاق میشه، باید احساس خوبی بهش دست بده و نگران نبودن جا برای نشستن نباشه، برای همین مکانی که برای مرکز روانشناسی خودش مشخص کرده یه واحد ۲۰۰ متری هست که فکر میکنم سالن انتظارش ۳۰ متری باشه و از اون جایی که معمولا مراکز روانشناسی خیلی شلوغ و ازدحام ندارن پس راحت جای نشستن رو پیدا میکنن و میشینن.
محمد امین برای درمانجو هاش همیشه یک موسیقی آروم با تهیه هوای مطبوع میزاره که وقتی مراجعین وارد میشن احساس خوبی بهشون دست بده.
به نقل از یک درمانجو "من اینجا رو به خاطر حس خوبی که میگیرم انتخاب میکنم"
این بازخورد مثبت یک مشتری از حضور در این مرکز روانشناسی بود، چقدر محمد امین خوشحال بود از شنیدنش و حس کرده بود همه تلاش هاش درمورد تاسیس این مرکز داره نتیجه میگیره. همیشه بهم میگه سعید تو دوست اینجا رو؟ نظر تو خیلی برام مهمه منم لبخند میزنم و میگم هرموقه میام اینجا کلی کیف میکنم.
محمد امین اتاق هارو کامل عایق صدا کرده و درمانجو راحت میتونه بدون اینکه نگرانی از شنیده شدن داشته باشه با درمانجوی خودش حرف بزنه.
ادامه دارد ...
